Πέμπτη, Δεκεμβρίου 25, 2014

ΤΑ ΠΛΗΘΗ




Δεν έχει δοθεί στον καθένα το χάρισμα να μπορεί να κάνει ένα λουτρό πλήθους: Η απόλαυση του πλήθους είναι τέχνη.
Και μόνο εκείνος μπορεί να απολαύσει σε βάρος του ανθρώπινου γένους, ένα τσιμπούσι ζωτικότητας, εκείνος που κάποια μάγισσα του έχει εμφυσήσει από την κούνια του κιόλας, την αγάπη της μεταμφίεσης και του προσωπείου, το μίσος του σπιτικού και το πάθος του ταξιδιού.

Πλήθος μοναξιά: Όροι ίσοι και μετατρεπτοί για τον δρώντα και γόνιμο ποιητή. Όποιος δεν ξέρει να γεμίζει τη μοναξιά του, δεν ξέρει και να είναι μόνος σε ένα πολυάσχολο πλήθος.

Ο ποιητής απολαμβάνει το ασύγκριτο εκείνο προνόμιο, να είναι ο ίδιος ο εαυτός του και ο Άλλος μαζί.Όπως εκείνες οι πλάνητες ψυχές που αναζητούν κάποιο κορμί, μπαίνει όταν θέλει στην προσωπικότητα του καθενός. Γι αυτόν και μόνο όλα είναι διαθέσιμα. Κι αν ορισένοι χώροι του φαίνονται κλειστοί, είναι επειδή γι αυτόν, δεν αξίζουν τον κόπο να τους επισκεφθεί.

Ο μοναχικός και στοχαστικός περιπατητής, αντλεί μια παράδοξη μέθη από την παγκόσμια τούτη κοινωνία. Κι αυτός που παντρεύεται εύκολα το πλήθος, γνωρίζει πυρετώδεις απολαύσεις, που αιώνια θα στερείται ο εγωιστής, κλεισμένος στον εαυτό του σαν ερμητικό κιβώτιο κι ο οκνηρός, φυλακισμένος όπως τα μαλακόστρακα.
Υιοθετεί, κάνει δικά του όλα τα επαγγέλματα, όλες τις χάρες και όλες τις μιζέριες που οι περιστάσεις του παρουσιάζουν.

Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν έρωτα είναι πολύ μικρό, πολύ περιορισμένο, πολύ αδύναμο, αν το συγκρίνουμε με κείνο το ανείπωτο όργιο, εκείνη την άγια εκπόρνευση της ψυχής που δίνεται ακέραια, ποίηση και έλεος, στο απρόσμενο που ξεπροβάλλει, στο άγνωστο που διαβαίνει.

ΣΑΡΛ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ

****************************************************************
Μετάφραση : Γιώργος Σπανός







Τετάρτη, Δεκεμβρίου 24, 2014

ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΊΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ








Καλά Χριστούγεννα, και ελπιδοφόρο το 2015, με το "ΜΑΖΙ" στην 
καρδιά και στη διάθεση όλων μας
και με την πρόσθετη  ευχή, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα που 
ΥΠΑΡΧΟΥΝ εξ αιτίας της ΕΛΛΑΔΑΣ, να μπορέσουν επιτέλους
 να συνεργαστούν, όχι για την κομματική τους πατρίδα, αλλά για
 τη χώρα τους....Και οι Νεοέλληνες, να καταφέρουν να 
συνεννοηθούν όταν βρίσκονται περισσότεροι από δύο...

Γιατί δεν υπάρχουν μόνο τα γραφεία της Συγγρού, μόνο τα 
γραφεία της Κουμουνδούρου, μόνο τα γραφεία της Ιπποκράτους, 
ή μόνο τα γραφεία Αγ. Κων/νου.

Πάνω και πέρα απ' όλα υπάρχει μια χώρα, που αρχίζει από τα
 ακρότατα όρια της Θράκης, και εκτείνεται ως τη Γαύδο...


                                 ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ





Πέμπτη, Δεκεμβρίου 18, 2014

ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΩΝ ΚΑΦΕΝΕΊΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΥΡΕΊΩΝ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ








C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Όλοι νομίζω σ’ αυτή τη χώρα θα ήθελαν να σταματήσει η επαχθής λιτότητα και οι περικοπές  που εξαθλίωσαν τους πολίτες.
*
Όλοι θα ήθελαν , αλλά και αν δεν θέλουν, πρέπει να αλλάξουν οι δομές της λειτουργίας του κράτους, να γίνουν πιο δίκαιες, πιο οικονομικές και πιο αποτελεσματικές.
*
Όλοι μιλάμε για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας, (που κάποτε λοιδορήθηκε τόσο πολύ, ώστε η έννοια εκσυγχρονισμός, να γίνει συνώνυμο της ύβρης) ώστε να μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του τόπου και των πολιτών, όταν οι άλλες χώρες έχουν κάνει άλματα…
*
Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρξει εθνική συσπείρωση μπροστά στα δεινά που αντιμετωπίζει η χώρα, αλλά κανένα κόμμα δεν τείνει χέρι συνεργασίας στο άλλο, και οι Έλληνες πολίτες, σπάνια μπορούν να συνεννοηθούν, όταν βρίσκονται περισσότεροι από δύο….
*
Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να τεθεί θέμα διαπραγμάτευσης και περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους.

Όλοι συμφωνούμε, ότι πρέπει να σπάσει η εξουσία που ασκεί το Βερολίνο στην Ε.Ε. και να συμβάλλουν τα κράτη μέλη, ώστε ξαναβρεί η Ευρώπη τον δημιουργικό και τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα.
*
Για όλα αυτά, μέσα στην Ε.Ε. χρειάζεται επίμονος αγώνας, πολιτική ευφυΐα και διπλωματική ικανότητα, πολιτική ευελιξία (που κάθε άλλο, παρά διαθέτει βέβαια η ενδοτική συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου) ψυχραιμία , απόσπαση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των εταίρων μας, που θα την εξασφαλίσουμε με πολιτική σοβαρότητα και συνέπεια, και όταν χρειάζεται, με ακαμψία σε ό,τι αφορά την επιβίωση του λαού μας και ασφαλώς με εθνική ενότητα.
*
Φυσικά υπάρχει και η παραδοσιακή πολιτική σχολή των καφενείων και των κουρείων της γειτονιάς, μια γεύση της οποίας πήραμε πρόσφατα, από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Ηράκλειο Κρήτης, (αλλά και αλλού) , όπου ο αναμενόμενος νικητής των εκλογών, (όταν γίνουν) είπε πως «όταν το κόμματου γίνει κυβέρνηση, αυτό θα παίζει το ζουρνά και τα νταούλια, και οι αγορές, προφανώς και η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. θα χορεύουν…»
*
Ας μη βιαστώ να επικαλεστώ το Γεώργιο Σουρή, που είχε αυτό το πνεύμα των Νεοελλήνων ως μόνιμο υλικό της φαρμακερής του σάτιρας, ούτε ακόμα να επικαλεστώ τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου: «Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει, είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη». Ας μη βιαστώ λοιπόν και ας περιμένω, γιατί μπορεί ο Αλέξης να έχει δίκιο....
*
Και πάντως , όταν κάνει κυβέρνηση και συναντήσει δυσκολίες, εμείς θα του θυμίσουμε, να κάνει χρήση του φοβερού πολιτικού του όπλου: Να παίξει τους ζουρνάδες και να βαρέσει τα νταούλια, για να χορέψουν οι αγορές και η διεθνής κοινότητα ως οδαλίσκες, μπροστά στην κυβέρνησή του....


 ************************************************






Σάββατο, Δεκεμβρίου 06, 2014

ΕΙΜΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2







C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Είμαι ο πολίτης των ελληνικών Χριστουγέννων. Είμαι αυτός που εισέπραξε πρόσφατα το θυμό του ίδιου του Χριστού, που μου είπε ότι είμαι άξιος της μοίρας μου!!! Λίγο πριν αναχωρήσει, με κοίταξε κατάματα κι ενώ χαμήλωνα το κεφάλι από δέος και συστολή, μου πέταξε:
-Είπα να βοηθώ τους αναξιοπαθούντες, αλλά να το θέλουν κι εκείνοι να βοηθηθούν! και γύρισε να φύγει, να μη με βλέπει άλλο και συγχύζεται.
-Χριστούλη μου έλεος του είπα.. Έκανα λάθος. Όλοι κάνουν λάθη. Εσύ Θεός είσαι και συγχωρείς.
-Εσύ μόνο λάθη κάνεις! μου αντιγύρισε οργισμένα. Νομίζεις ότι κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο, σε όλη σου τη ζωή, δεν θα κάνω τίποτ’ άλλο από το να συγχωρώ εσένα για τα ίδια λάθη;
- Χριστούλη μου χώρια που δεν κάνει εσύ να μιλάς έτσι, με πληγώνεις κιόλας.
-Θα σ’ έστελνα στο γέρο διάολο αλλά ούτε αυτός θα μπορέσει να σ’ αντέξει! Ξεφτίλα, άχαρο ανθρωπάκι που κορδακίζεσαι για σπουδαίος αλλά μόνο το τομάρι σου σκέφτεσαι κι άμα δεις τα δύσκολα κοιτάζεις αλλού. Απαθή, εγωπαθή, εαυτούλη!
*
-Μα τι έκανα πια τόσο τρομερό και μ’ έχεις πιάσει στις μαζεμένες Χριστούλη μου;


-Τι άλλο ήθελες να κάνεις μωρέ; Με το επίδομα ανεργίας ζεις. Χρωστάς της Μιχαλούς. Στο σπίτι σου καυγάδες και ανέχεια. Και σύ σιωπάς. Βλέπεις τη διαφθορά αυτωνών που έβαλες να σε διοικήσουν να πάει να σας πνίξει. Και συ ΣΙΩΠΑΣ.
Βλέπεις ότι σας αποδυναμώνουν ηθικά και πνευματικά χαλαρώνοντάς σας, σταδιακά, τη βούληση, τη κρίση, σας κάνουν ανδράποδα, οι πολιτικάντηδες Φαρισαίοι με τα παρατρεχάμενά τους Μ.Μ.Ε. και σύ σιωπάς. Πλουτίζουν αυτοί με τους φόρους σου και τη δημόσια περιουσία και σένα σου παραγγέλνουν από τα Μ.Μ.Ε. να είσαι έντιμος πολίτης και να πληρώνεις τους φόρους στο κράτος, και μάλιστα την ώρα που δεν έχεις να περάσεις το μήνα! Και συ ΣΙΩΠΑΣ. Τα κάνουν πλακάκια οι πολιτικάντηδες με το παπαδαριό, Γραμματείς και Φαρισαίοι κατακλέβουν τη χώρα και συ ΣΙΩΠΑΣ.
Δεν εκπροσωπεί εμένα το παπαδαριό βρε ηλίθιε! Αγκαλιά με τη σαπίλα της πολιτικής εξουσίας είναι. Κι αυτήν εκπροσωπούν, αλίμονο... στο όνομά μου!!!! Και σύ ΣΙΩΠΑΣ κορόιδο…Γιατί θέλεις να πιστεύεις όσα σου αρέσουν, κι όχι να κοσκινίζεις αυτά που ακούς... Δε σηκώνεις το κεφάλι να δεις ότι η αναθεματισμένη ρητορία των υποκριτών, χτίζει τους θρόνους της πάνω στο σκύψιμό σου. Γιατί δεν θέλεις να καταλάβεις ότι αυτοί που εκλέγεις, πρέπει να είναι ΥΠΗΡΕΤΕΣ των αξιών και όχι επιβήτορές σου. Και πρόσεξε! Εμένα δεν μπορεί ΚΑΝΕΙΣ να μου προσάψει, αφέλεια, ρομαντισμό ή γραφικότητα γι αυτά που λέω, επειδή εσύ έχεις συνηθίσει την ασχήμια.
*
Χτες το βράδυ εσύ δεν ήσουν που συζητούσες στο δρόμο ξαναμμένος με μια παρέα, προσπαθώντας να τους πείσεις ότι οι Έλληνες είναι περιούσιος λαός, και λαός υπό εξαφάνιση και ότι πρέπει οι άλλοι λαοί να σας συντηρούν; Μήπως και της λείψετε της ανθρωπότητας!!! Την ίδια στιγμή που η θηλιά έχει σφιχτεί στο λαιμό με την ανοχή σου… Δεν κοιτάτε μωρέ φιγουρατζήδες να φτιάξετε μια χώρα που να μπορούν οι πολίτες της να την αντέξουν… ο περιούσιος λαός σας έλλειπε!!!!
Αύριο – μεθαύριο εξυπνάκια της δεκάρας θα μπεις στη φυλακή για χρέη, όταν οι διοικούντες και οι τράπεζες θα σου έχουν ήδη πιει το αίμα…
*
-Πες μου τότε Χριστούλη μου τι να κάνω;

-Τι να κάνεις με ρωτάς μωρέ; Τι να κάνεις; Ό,τι έκανα εγώ στο Ναό τού Σολομώντος όταν τον είχαν μετατρέψει σε οίκο εμπορίου! Μαστίγιο κι Άγιος ο Θεός…
Εγώ είπα μόνο, αν σου ρίξει κάποιος μια σφαλιάρα στο ένα μάγουλο να γυρίσεις και το άλλο για να τον ξενερώσεις ώστε να σταματήσει εκεί.
Δεν είπα να κάτσεις να σε ξεσκίσουν!!!

Να μη σε ξαναδώ μπροστά μου αν δεν ξαναβρείς την αξιοπρέπεια και την μαχητικότητά σου! Αν δεν ξαναφέρεις στη χώρα σου τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ για σένα και τους άλλους. Είπε, κι έφυγε σαν άνεμος που αφήνει πίσω του μια βουή....
*.
Λίγο μετά ένιωσα λαφρύτερος. Σα να μου πήρε από πάνω μου όλο το βάρος της ζωής που κουβαλούσα μέχρι τώρα. Σα να με βοήθησε στη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, παρ’ όλο το θυμό του, να ξαναγεννηθώ…να ξαναβρώ τον αληθινό μου ρόλο. Τώρα o Νους μου ήταν πια μόνο στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ…







Δευτέρα, Δεκεμβρίου 01, 2014

Ε! ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ......








C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Πρόσφατα ο πολύφερνος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης μιλώντας για τις σχέσεις μας με τους Τούρκους, πέταξε και μια εξωραϊσμένη σαχλίτσα…. Είπε λοιπόν: «Οι Τούρκοι είναι αδέλφια μας. Οι Ευρωπαίοι είναι εταίροι μας»!!!
*
Επειδή όμως, τέτοιου είδους αφελείς δηλώσεις, συνήθως υιοθετούνται από ένα αριθμό Ελλήνων πολιτών, που δεν επεξεργάζονται νοητικά όσα ακούνε αλλά απλά τα αποθηκεύουν, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται από την τρέχουσα πραγματικότητα, θα ήθελα να επισημάνω και να υπενθυμίσω στο εύθυμο όσο και δραστήριο κατά τα άλλα Δήμαρχο, τα εξής:
*
Πριν από ένα περίπου χρόνο, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Οι αδελφοποιήσεις των πόλεων, είναι μόνο για τα φεστιβάλ των πολιτικών νεολαιών…» Και συνέχισε: « Πολιτική, είναι τα συμφέροντα των χωρών και οι σχέσεις των χωρών παραμένουν καλές, στο μέτρο που τα συμφέροντά τους συγκλίνουν».
*
Αδιαμφισβήτητη αλήθεια, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και μια απάντηση, στον απλοϊκό συναισθηματισμό του Θεσσαλονικιού Δήμαρχου, για το κατά πόσον είναι δυνατόν να είναι αδέρφια μας οι Τούρκοι.
*
Κατά την προσωπική μου άποψη, δηλώσεις σαν κι αυτές του Γιάννη Μπουτάρη, στερούνται όχι μόνο πολιτικής σοβαρότητας, αλλά δημιουργούν στη γείτονα χώρα την αίσθηση πως είμαστε «δεδομένοι» διευκολύνοντας έτσι την πολιτική των τουρκικών απαιτήσεων.
*
Ακόμα: Κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κάποιον που πολιτικά, εκφράζεται με τέτοια υπερβολική «συναισθηματολογία» , (π.χ. Οι Τούρκοι είναι αδέλφια μας) αφού με την ίδια ευκολία μπορεί να καταστεί και αναξιόπιστος.
*
Πιστεύω ότι «αδέλφια» στην πολιτική δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως «Εταίροι» όπως εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι και ο καλύτερος τρόπος συνύπαρξης των χωρών και προσπάθειας σύγκλισης των συμφερόντων τους, με όσες δυσκολίες μπορεί να έχει μια Ένωση εταίρων.
*
Με την Τουρκία είμαστε γεωγραφικά γείτονες και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, παρά να συνυπάρξουμε, επιδιώκοντας την ειρήνη , τη συνεργασία με φιλική διάθεση, έχοντας όμως πάντα ως πυξίδα της εξωτερικής μας πολιτικής με την Τουρκία, πως πρόκειται για γείτονα άπληστο, που προκαλεί διαρκώς και απαιτεί, και πως άλλα λέει και άλλα εννοεί. Αν λοιπόν, η εξωτερική μας πολιτική προσαρμοστεί στην ιδέα της αναξιοπιστίας του γείτονα , θα είναι σωστή και η άσκησή της.
*
Και βέβαια δεν αναφέρομαι στην παρελθούσα ιστορία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπως το πογκρόμ του 1955 στην Πόλη, και την ευκολία που φανατίζεται ο τουρκικός λαός, αλλά αναφέρομαι στα σύγχρονα γεγονότα προκλήσεων διαρκείας, όπως και στα σημερινά γεγονότα, κυνικών απαιτήσεων , (τουρκικές έρευνες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας-παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, απαιτήσεις για συνδιαχείριση των ενεργειακών πόρων του Αγαίου, και απόρριψη της παραπομπής του θέματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για να λυθεί οριστικά το θέμα και άλλα….) .
*
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, θα ήθελα να αναφέρω μια φράση που είπε ο Μάνος Χατζιδάκις, θέλοντας να δώσει το στίγμα της ιδιαιτερότητας των ελληνοτουρκικών σχέσεων: Είπε λοιπόν: «Ως εχθροί με τους Τούρκους, αισθανόμεθα φιλικοί και αξιοπρεπείς. Ως φίλοι, αισθανόμεθα γελοίοι».











Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2014

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ 2


C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

«Η σκέψη είναι σταθερό φως, σε οποιοδήποτε σκοτάδι.
Είναι άσκηση ελευθερίας ακόμα και σε ελεγχόμενο χώρο.
Φτάνει να είναι δική σου. Ακόμα και με ξένα υλικά χτισμένη, αρκεί να τα έχεις επιλέξει εσύ, γιατί αυτά θα νομίζεις πως είναι τα πιο κατάλληλα για να ζυμώσεις τη προσωπική σου σκέψη. 


Υπάρχουν όμως και οι σκέψεις που μας φυτεύουν οι «άλλοι» και ξαφνικά διαπιστώνουμε πως οι σκέψεις μας είναι ίδιες με αυτές της θρησκευτικής, της πολιτικής, της κομματικής και της επιχειρηματικής εξουσίας. Και τότε δεν θέλουμε και πολύ για να θεωρήσουμε εχθρούς της κοινωνίας όποιους σκέπτονται διαφορετικά.

Γι αυτό η σκέψη τού μεγάλου οραματιστή και επαναστάτη Ρήγα Φεραίου,

«Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά», παραμένει ένα διαχρονικό ΦΩΣ και στο σημερινό κόσμο, όπου το πολιτικό σύστημα των μεγαλύτερων σε πληθυσμό χωρών, ΄μη εξαιρουμένων και των μικρών, επιλέγει τους πιο ηλίθιους για ηγέτες του, ώστε να εκφράσουν την άσκηση βίας και το φόβο, ως τον πιο πειστικό τρόπο για να φυτέψουν στα μυαλά των ανθρώπων τις σκέψεις που τους εξυπηρετούν. Να φυτέψουν τους «φανατισμούς πολυτελείας» (θρησκευτικός φανατισμός, εθνικισμός) δηλαδή το τίποτα από πλευράς ουσίας, αμπαλαρισμένο σε πολυτελή συσκευασία. 
Να καθηλώσουν τους λαούς σε μια "ευτυχισμένη" απάθεια αποδοχής των επιθυμιών τους.

Η ιστορία της ανθρωπότητας, με ακρίβεια επαναλαμβάνει, ότι οι χώρες που ζουν μέσα στο ψέμα, πριονίζουν τα πόδια τους. Κι αφού τα πριονίσουν, ξαναρχίζουν να ζουν μέσα στο ψέμα…

Η παραγωγή σκέψης των ανθρώπων είναι η πιο έγκυρη αντίσταση στη χειραγώγηση των εξουσιών. Όχι αντίσταση που βασίζεται στο φανατισμό που δηλητηριάζει τον ίδιο το φορέα του και τον τυφλώνει, ούτε σε "τζάμπα" επαναστατισμούς, αφού οι μορφές χειραγώγησης βασίζονται πια καθ' ολοκληρία στην ψυχολογία των μαζών, (δηλαδή τα όσα σου φυτεύουν στο μυαλό) αλλά αντίσταση που βασίζεται στην παραγωγή σκέψης και στο ακόνισμα της κρίσης του ανθρώπου, ώστε να μπορεί να αποκρούει τις προσπάθειες χειραγώγησής του.

Δυστυχώς όμως, όπως είπε ο μεγάλος διανοητής Μπέρναρ Σώ: "Το 2% των ανθρώπων σκέπτεται. Το 3% νομίζει πως κάτι σκέπτεται και το υπόλοιπο, προτιμά να πεθάνει παρά να σκέπτεται. Σ' αυτή ακριβώς την κατάσταση βασίζεται κυρίως και η ευκολία της χειραγώγησης των μαζών.






Παρασκευή, Νοεμβρίου 21, 2014

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΡΩΜΑ








C: ΦΑΙΔΩΝ  ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Λίγο πριν φύγει  με ανακοπή
θυμάμαι τη γυναίκα που του έλεγε,
ότι εβδομηντάρισε αλλά  μυαλό δεν έβαλε.

Εκείνος,  απαντούσε  πως έχει δίκιο
 αφού μόνιμα ανεμίζει μέσα του μια λαμπερή εφηβεία.

Πάντα έλεγε, συμφιλιωμένος με το τέλος του,
να μην ενοχλήσουν κανένα, 
να έρχεται από τη θαλπωρή του,
 σε μέρος δυσάρεστο και μελαγχολικό,
παρά να τελειώνουν γρήγορα μαζί του, 
 όντας  πακέτο φροντισμένο
όπως το συνηθίζουν τα γραφεία τελετών για όσους φεύγουν.

Μόνο ένα τσιγγάνο ήθελε με το κλαρίνο του να αυτοσχεδιάζει .

Στην εξόδιο ακολουθία σκεπτόμουν το σκυλί του
που κάθε μέρα θα τον  περίμενε.

Θυμόμουν όσα πολύ του άρεσαν:
Το γλυκό περγαμόντο να το κοιτάζει στο φως
με κείνη τη θολή κιτρινωπή του διαφάνεια,
να μυρίζει το άρωμά του,
σαν το παιδί που βρήκε το παιχνίδι του.

Αγαπούσε τη βροχή, την υγρασία, τον άνεμο τη ζέστη
και στους νυχτερινούς  του περιπάτους, είχε τ’ ακουστικά στ’ αυτιά
ακούγοντας Μποκερίνι,  Βιβάλντι και Κορέλι,
 κι ανάσαινε  βαθιά την εκπνοή των γιασεμιών
που εξείχαν στα πεζοδρόμια απ΄ τους κήπους.

Στο γιαλό πήγαινε τις  τις νύχτες τις γλυκές.
 Άκουγε το φλοίσβο,
έβλεπε τα φωτισμένα καράβια να περνούν
 και ζήλευε ένα ταξίδι δίχως προορισμό…
«Η  πιο τίμια γυναίκα είναι η θάλασσα». Έλεγε.

Ύστερα,
απλώθηκε παντού  μια αγκαλιά απέραντη:
Αυτή, της σιωπής, κι αυτή της λησμοσύνης….









Παρασκευή, Νοεμβρίου 14, 2014

Η ΠΟΙΗΣΗ ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ







Η ανάρτηση αυτή, θέλει να υπενθυμίσει, ότι η Ποίηση δεν είναι για λίγους, σύμφωνα με τα γνωστά στερεότυπα, αλλά για όλους. Ή τουλάχιστον γι αυτούς που διαθέτουν μια στοιχειώδη ευαισθησία. Γι αυτούς που διαθέτουν στο νου και στην ψυχή τους περισσότερα από ένα παράθυρα για να βλέπουν να κατανοούν και να νιώθουν τη ζωή και τους ανθρώπους. Το ποίημα που παραθέτω είναι ενός γεωργού-κτηνοτρόφου από την Άγρα της Λέσβου, του Δημήτρη Σαχτούρη. που  μέσα του ορθώνεται και ένας ποιητής. Η Ποίηση φυτρώνει παντού.
Φ.Θ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ


 ΣΕ   ΞΑΝΑΔΑ

Σε είδα ξανά  στο γερασμένο σου παραθύρι
 να περνάς τα δαχτυλά σου 
 ανάμεσα στις ροδόχρυσες αχτίδες του ήλιου 
και τ’ ασημόχρωμα των μαλλιών σου.

Σε ξανάδα να διαβάζεις τις νοσταλγίες σου 
κάτω απ΄ τη μελαγχολική ισκιάδα του δέντρου,
  που παιδούλα κάποτε  είχες φυτέψει
  και το πότιζες  με τα ονειρά σου.

Ξαναπήγα  σ’ εκείνο τα’ ακρόγιαλο
  να δώ   το οργισμένο κορμί σου χαλικοζωγραφισμένο
 αλλά δεν  ήσουν εκεί……

Βούτηξα στα βαθιά να σε ξαναδώ μανιασμένη γοργόνα
 να θολώνεις  το πέλαγος μα τα νερά ήταν καθάρια.
Είχες μείνει σπίτι να ετοιμάσεις το τραπέζι.

Σε ξανάδα στο κατώφλι σου να ξεματίζεις το χρόνο,
  αναμετρώντας ένα ένα  όλα εκείνα  που σ΄έχουν  προσπεράσει.

Ξανάδα τους γερμένους ώμους σου ν΄ανατριχιάζουν  απ΄το δροσινό χάδι  βραδινής αυγουστιάτικης τραμουντάνας 
και να τους σκεπάζεις  με το δαντελένιο  σάλι  του φεγγαριού.

Σε  ξανάδα  μια  αγιαζοδακρυσμένη  αυγή 
να χάνεσαι στην πάχνη  του φθινοπώρου 
Και δεν έκανα τίποτα.




Τρίτη, Οκτωβρίου 28, 2014

Ε Λ Λ Η Ν Ο Γ Ρ Α Φ Η Μ Α 2








C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Σε γκρίζο παρόν και όπως φαίνεται και σε γκρίζο μέλλον, παραθέτω εδώ ένα πολύ αισιόδοξο κείμενο από το βιβλίο μου 
«Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ – Τρεις Λόγοι» . Λέτε να είναι, επειδή δεν έμεινε άλλος τρόπος ν’ αναπνεύσω , εκτός από την αισιοδοξία; 
 Ιδού λοιπόν:

Ποτέ δεν ήθελα
τόσο πολύ να μιλήσω
με τόσα λίγα.


«Ψάχνω για το δικό μας το πελεκημένο Θέλω» μονολογεί «Ο Μικρός Ελληνικός» ανιχνεύοντας το μέλλον του Ελληνισμού. Ίσως υπάρχει γύρω μας και μέσα μας μια Ελλάδα που δεν υποψιαζόμαστε κι ένας Έλληνας που βαδίζει στη κόψη του ξυραφιού, έχοντας τις ίδιες πιθανότητες να χάσει την ψυχή του ή να την αποκαλύψει λαμπερή και να νιώσει την επιθυμία για τον επαναπροσδιορισμό, μιας πορείας νέας. Να βάλλει στόχους που να ξεπερνούν τις δυνάμεις του. 
Γιατί τι νόημα θα είχαν στόχοι που είναι μέσα στα όριά του;
Απρόβλεπτος ο Έλληνας, ικανός για όλα, 

συνεπώς και για το μέγιστο.

«Τον καθαρό το Λόγο να φιλάς στο στόμα
για να γίνει σφυγμός
στο σώμα όλου του κόσμου»


Οι ποιητές είτε ακούγονται είτε όχι, επιμένουν. Απλώνουν την έπαρση της ψυχής τους σαν δίχτυ να αιχμαλωτίσουν το αδύνατο. Έτσι λοιπόν ο Ελληνισμός, στο μέτρο που, κατά την ιστορική του διαδρομή, έφτασε το αδύνατο και το έκανε αυτονόητη υπόθεση, είναι λαός ποιητικός. Και όχι μόνο γι αυτό. 

«Ο Μικρός Ελληνικός» αρμενίζοντας ενάντια σε καιρούς μικρόψυχους, θερμαίνει στο στήθος του την Ουτοπία σαν αγαπημένη, για να μεταβληθεί σε τρέχουσα πραγματικότητα.

 Η εικόνα του νέου Ελληνικού Μύθου υπάρχει. Μόνο που είναι κατατεμαχισμένη και σκόρπια σε μυριάδες κομμάτια. Κι είναι αυτά τα κομμάτια, τα πιο λαμπερά και κλείνουν μέσα τους θησαυρούς και μάγια. Είναι οι άξιοι Έλληνες, που συνιστούν την "Ελλάδα των Μικρών ανοίξεων". Που αποτελούν το άλλοθι της χώρας για την ποιότητά της και την ελπίδα της. 

Ο στόχος περιμένει: Να συνθέσουμε αργά έστω, μα σταθερά την εικόνα του Νέου Ελληνικού Μύθου…


*«Ο Μικρός Ελληνικός-τρεις Λόγοι
Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Γ΄Έκδοση – (εξαντλημένο)












Παρασκευή, Οκτωβρίου 17, 2014

ΜΙΚΡΗ ΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ







C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Δεν ασχολήθηκα, ούτε ασχολούμαι με τον προσωπικό μου θάνατο. Θα το κάνω, κατά το δυνατόν, όταν έρθει η ώρα και αν βέβαια προλάβω , αφού ο Επίκουρος έλεγε στους μαθητές του: «Μη φοβάστε το θάνατο, γιατί όταν έρθει, δεν θα είστε πια εδώ».
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να συνειδητοποιήσω ότι είναι ένα είδος φθινοπώρου όπου τα φύλλα των δέντρων κιτρινίζουν και πέφτουν…για να αντικατασταθούν στην επερχόμενη άνοιξη με άλλα, ολοπράσινα φύλλα που σηματοδοτούν το θρίαμβο και τη συνέχεια της ζωής…
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να απολαύσω , τις προσωρινές έστω, νίκες τού έρωτα σε βάρος του.
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να σταθώ θαυμαστικά μπροστά, στις προσωρινές έστω, νίκες της επιστήμης σε βάρος του.
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να βεβαιωθώ, για τις ΜΟΝΙΜΕΣ νίκες των μεγάλων έργων Τέχνης, σε βάρος του.
*
Ως τότε λοιπόν, θα φτιάχνω μια πληθώρα από παράθυρα, να κοιτάμε τον κόσμο ΚΑΙ με τα δικά μου μάτια, όποτε το θελήσετε, όποτε το επιλέξετε.







Κυριακή, Σεπτεμβρίου 21, 2014

Ν Υ Χ Τ Ε Ρ Ι Ν Ο 2 *



C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Μίλα μου κι ας ειν΄αργά.

Για τα αισθήματα της ζωής που αποστάχθηκαν

Ας είν’ αργά.


Μίλα μου για τα φονικά «Εγώ», που στροβιλίζονται.

Για τη ζωή σου πες μου ανάμεσα στο δείλι και στο δείλι.


Όχι. Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί για μένα.

Λοιπόν;

Πως πλέκεις την αθωότητα με το αίμα;


Κοίτα! Έρχεται βροχή. Ναι! το ξέρω:

Με την υγρασία πάντα έρχονται οι μνήμες, σε γκρι ανοιχτό.

Μίλα μου, 

έστω μόνο για να φλυαρείς,

ώσπου,

να στεγνώσουν τα όνειρα στο μαξιλάρι.

***************************************************************

*Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙΝΗΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ

*η εικόνα είναι από το:gr.freepick


Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 08, 2014

ΦΩΝΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ








C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Νέοι και νέες ζητούνται:
να καλοπιάνουν τη θάλασσα και την ελευθερία
με ένα μόνο Θήτα.

*
Αυτόφωτοι ζητούνται:
παράθυρα ν’ ανοίγουν, για τους άλλους.

*
Καλλιτέχνες για μόνιμη απασχόληση:
να ρυθμίζουν τις σχέσεις
Ομορφιάς και Φθοράς.

*
Ποιητές ζητούνται:
να κάνουν παράσιτα
στις συχνότητες των δορυφόρων.

*
Αμετάθετα ΟΧΙ ζητούνται
για τ’ άγρια ΝΑΙ της ανάγκης.

*
Ενοικιάζονται :
Μικροί πράσινοι τάφοι για τα όνειρα .
Λήξη συμβολαίου, με την έγερση των ονείρων.





Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 05, 2014

ΟΤΙ ΠΙΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΠΡΟ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΤΕ, ΓΙΑ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ







Ο Σωκράτης έλεγε στους μαθητές του:

"Αμφισβητείτε τα πάντα. Μια ζωή ανεξέταστη δεν αξίζει να τη ζει κανείς".
Δηλαδή μια ζωή που τη δέχεσαι να τη ζεις, 

όπως σου τη δίνουν.

Φυσικά, όταν ο Σωκράτης λέει "Να αμφισβητείτε τα πάντα" δεν εννοεί αυτόν που οχυρώνεται πίσω από μια ιδεοληψία πολιτική, θρησκευτική ή ότι άλλο, νομίζοντας ότι κατέχει τη μόνη αλήθεια....και αμφισβητεί οτιδήποτε άλλο...

 Γιατί αυτός είναι δέσμιος μιας πνευματικής ακινησίας.

Αλλά εννοεί αυτόν που έχει ανεξάρτητο πνεύμα, που το καλλιεργεί διαρκώς, ώστε να αμφισβητεί σωστά, και με την αμφισβήτησή του, να σπρώχνει την κοινωνία να γίνει όλο και πιο δίκαια, και τους ανθρώπους να καταννοούν ευκολότερα τις σκοπιμότητες των εξουσιών (του πλούτου, της πολιτικής, των θρησκειών) που χρυσώνουν το χάπι, για να χειραγωγήσουν τον άνθρωπο, δίνοντας του μια ζωή για να τη ζήσει, όπως του την δίνουν.


ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ







Δευτέρα, Αυγούστου 11, 2014

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ






C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Στάθηκε το θηλυκό στο κέντρο της νύχτας
κι έστειλε στη πανσέληνο τα λόγια της...

Το αρσενικό, που ρέμβαζε τη θύμηση μακριά της
διάβαζε τα λόγια αυτά
στην ασημένια οθόνη της σελήνης:

« Στο στήθος φτερουγίζει η ανάσα μου
και ψάχνει δρόμο να σε βρεί…
Νιώθω την πνοή σου, άρωμα
τριαντάφυλλου εκατόφυλλου
να μπερδεύεται στα μαλλιά μου,
να βελονιάζει τις σκέψεις μου,
να σκιρτάει στο λαιμό μου,
να βρίσκει την είσοδο της χαράς στο στόμα μου.
Έρχεσαι μέσα μου κι απλώνεσαι
σαν πορφυρή σταγόνα
που κοκκινίζει το νερό σε αίμα.
«Το αίμα μου».

Τ’ αρσενικό με μάτια που έλαμπαν απόκοσμα
έστειλε τα δικά του λόγια:
«Ευτυχώς που υπάρχει
Ο Χρόνος, η Φθορά κι ο Θάνατος
για να έχω κάτι να περιφρονώ…»

Η Σελάνα, η Σελήνη, η Πανσέληνος, το Φεγγάρι,
που πάντα υπήρξε προαγωγός του Έρωτα 
και της παραφοράς του,
σταμάτησε την πορεία στο θόλο τ’ ουρανού
και πια, 
δεν ήθελε να δύσει…

*Από τον «Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης»

* ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ



Σάββατο, Αυγούστου 09, 2014

ALLEGRO VIVACE


ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Φίλησε τα γόνατά της

κι έγειρε το κεφάλι πάνω τους.


Τα φύλλα των ευκάλυπτων

θρόιζαν

σαν κάποιον, που με  μια κίνηση 

συγκατανεύει σ’ ένα ΝΑΙ.


Εκείνος, καρτερούσε

σαν ήλιος να χαράξει

ένα της   χάδι στα μαλλιά του,

σαν χρίσμα  αγαπημένου…






* Ο πρώτος πίνακας είναι της Βαρβάρας Γεροδήμου
* Ο δεύτερος πίνακας είναι του Γιώργου Πέρρου


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος