Τετάρτη, Μαρτίου 27, 2013

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΉΣΕΩΝ

 
C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ


Σαν μπαινοβγαίνω στις Έγχρωμες Πύλες

των δειλινών,

συχνά μπερδεύω τους κόσμους που διέρχομαι:

Δεν ξέρω ας πούμε, αν βρίσκομαι τη μια στιγμή

στο κόσμο της Απώλειας, όπου μόλις πριν

απόθεσα την τελευταία μου επιθυμία:

Ένα ζεστό ελληνικό καφέ με μια κουταλιά μέλι,

μια πρέζα κανέλλα

και δυο παξιμαδάκια αμυγδάλου στο πιατάκι,

ενώ δυο Άγγελοι μειδιούν λίγο πιο πέρα

δείχνοντας με τα μακριά τους δάχτυλα εμένα…

Δεν ξέρω αν την άλλη στιγμή βρίσκομαι στον

κόσμο που γεννήθηκα,

να διασχίζω χαράδρες με τα βαθιά τους χαμόγελα,

να εξομολογώ τα εξωκκλήσια,

ασφυκτικά γεμάτα με την απουσία

όσων πέρασαν να καταθέσουν το δέος

της πίστης αναμμένο.

Να εξομολογώ όσους δεν αγαπήθηκαν ,

τους ερωτευμένους που προδόθηκαν

τους καημούς του Θεού να μοιράζομαι

όπως Εκείνος στα πετεινά του ουρανού τους

εμπιστεύτηκε.

Να μαζεύω τους λυγμούς της ζωής και να τους

φτιάχνω κολιέ μαργαριταρένια

να τα φορούν τα θηλυκά τις νύχτες,

όταν τ’ αρσενικά αστέρια, διεκδικούν…

Να διασχίζω τη Θά-λα-σσα, κι ολόκληρη

να τη χωράω μέσα στο όνομά της .

Να κάνω στάση στα παιδιά που με ρωτούν:

Τι είναι η θλίψη;

«Θλίψη είναι ο δείκτης που μετρά

την «ευαισθησία των ανθρώπων

και την ποιότητα».

Κι ευαισθησία τι είναι;

«Ευαισθησία είναι η μέγιστη δύναμη

του ανθρώπου

στη μέγιστη δυνατή της ευκαμψία».

Τέλος, δεν ξέρω πότε βρίσκομαι

στης ποίησης το χώρο

με τα πολλά παράθυρα

των έσω και των έξω κόσμων,

να θλίβομαι γι αυτούς που άλλο δεν έμαθαν

παρά «τ’ ανώτερα της ζωής λογιστικά»

και τα εμπορικά «δούναι λαβείν»

να ονειρεύονται στη ζωή τους…
*****************************
**Από τη συλλογή: "Ο Κύκλος της κοντινής ξαδέλφης"


 
   





6 σχόλια:

AERIKO είπε...

Nα καλλιεργείς πάντα της ψυχής τον κήπο με τους υάκινθους και τις χελιδονοφωλιές..απ'τα παιδικά μας πρόσωπα να δυναμώνεις..στη μενεξένια του σιωπή το χαμόγελο της πιο απλής μα και σπουδαίας αλήθειας.

:))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Εκπληκτικη η γραφη σου φιλε μου Να εισαι παντα καλα.Αφησα τις ευχες μου στο face

ποιώ - ελένη είπε...

Να μαζεύω τους λυγμούς της ζωής και να τους

φτιάχνω κολιέ μαργαριταρένια

να τα φορούν τα θηλυκά τις νύχτες,

όταν τ’ αρσενικά αστέρια, διεκδικούν…

Πανέμορφο Φαίδων και τολμηρό στη σύλληψη του

πολλά φιλιά

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΑΕΡΙΚΟ
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς καλή μου φίλη. Ήδη μου άφησες εδώ ένα ευωδιαστό κήπο ευχών που ανθίζουν μέσα στα ίδια τους τα χρώματα... Συνεχίζω πάντα στον ίδιο δρόμο!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Φίλε μου χαίρομαι που σου άρεσε η γραφή μου και σε ευχαριστώ εγκάρδια για τις ευχές σου!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ ποιώ-ελένη

Ομότεχνη Ελένη μου σ' ευχαριστώ πολύ για την άποψή σου!
Φιλιά

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος