Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 19, 2012

ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Φαίδων Θεοφίλου

Έρχεται ο Θάνατος
μα ο ερχομός του δεν είναι σκοτεινό πέπλο,
παρά η ερωτική του πρόθεση για τη Ζωή.
-
Έτσι λοιπόν Ζωή και Θάνατος
κλείνονται στους θαλάμους των συνόρων τους
και ολοκληρώνουν τη σχέση τους.
-
Μόνο που μεταξύ τους
οι κανόνες του Έρωτα αντιστρέφονται:
-
Αντί να της χαρίσει,
της παίρνει κάθε φορά ένα παιδί,

που μπορεί να είναι ο Παππούς
με τις τρυφερές συνήθειες του
αφημένες στο σκρίνιο.
-
Το χλωμό κοριτσάκι καβάλα στο Άδικο.
-
Το δελφίνι με τη γυαλάδα του ξεντυμένη
στη λεία επιφάνεια της θάλασσας.
-
Ή το Αγιόκλημα με τους στήμονές του
να ελευθερώνουν μ’ ένα μόνο αχ
τις ολόγλυκες σταγόνες τους.
-
-
Κάθε τέτοιο παιδί λοιπόν,
που παίρνει ο Θάνατος
γίνεται μια φωτεινή κηλίδα
εκεί ψηλά
και κοιτάζει από μέσα της
σαν από παράθυρο.
-
Κι είναι τα «παιδιά» τόσα αμέτρητα
στους κήπους του θανάτου,
και τόσο  αμέτρητες οι φωτεινές κηλίδες,
που δεν απόμεινε ούτε μια στάλα σκότος.
Έτσι, που να μη νοιάζεται πια κανείς
αν είναι για τα επάνω ή για τα κάτω
-
Να δεις που ο Θάνατος,
δε θα τ’ αντέξει τόσο φως...
-
αλλά και  η Ζωή, ίδια Γυναίκα
σου αφήνει την ψευδαίσθηση,
πώς τάχα μου την έχεις κατακτήσει…
Έτσι αποπλανεί το θάνατο,
 όταν τον υποτάσσει στο αέναο της συνέχειάς της…

-
Τότε πειθαρχικά εισέρχεται
στο Ναό της Ζωής με την επιγραφή:
«ΑΕΙΖΩΟΝ ΠΥΡ»



Από το: ΕΠΙΜΟΝΟ ΘΕΏΡΗΜΑ -Εκδ. Θουκυδίδης-1986







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος