Ο μάγκας του παλιού καιρού , ακόμα και με την όποια
επιτήδευσή του, ήταν αυθεντικός, και εμφανίστηκε
ως κοινωνικό φαινόμενο, μέσα από την
ανυπόφερτη φτώχεια της εποχής του, την
καταπίεση και την αυταρχικότητα της εξουσίας. Δηλαδή, αναδύθηκε μέσα από την
κοινωνία, ως ανάγκη αντίδρασης και ενός άλλου τρόπου ζωής.
Ο σημερινός μάγκας, όπου υπάρχει, είναι απλά μια μίμηση του
παλιού , (που έκλεισε τον κύκλο του) και
ως μίμηση, είναι και ασήμαντη και φτηνή .
Ο ίδιος ως κακέκτυπο αντίγραφο του
παλιού, είναι γραφικός, εξωτικός θα
έλεγα με την διακωμωδημένη έννοια της λέξης
και φοβικός όταν σκουραίνουν τα πράγματα.
Υπάρχουν δε γι αυτόν μέσα από τη σύγχρονη πιάτσα , υπερβολικά σκληροί
και σαρκαστικοί χαρακτηρισμοί, με τη
μορφή κοινωνικών «αποφθεγμάτων». Προσφέρεται και ως υλικό διασκέδασης για το θέατρο τον κινηματογράφο και τις
τηλεοπτικές σειρές, ως ο μαίτρ του περισπούδαστου
ΤΙΠΟΤΑ.
Η γυναίκα που
συνυπάρχει με οποιονδήποτε τρόπο με τον μάγκα, και τυχαίνει να έχει έντονο το
στοιχείο της προσαρμοστικότητας, μεταβάλλεται
σε απομίμηση της μίμησης, χάνοντας ένα μέγα μέρος της γυναικείας της οντότητας, ως και την αντίληψη του θηλυκού για τη λειτουργία της κοινωνίας.
|