Παρασκευή, Απριλίου 06, 2012

ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ LIGHT


Του Φαίδωνα Θεοφίλου

Η δημόσια αυτοχειρία του Δημήτρη Χριστούλα που συγκλόνισε το πανελλήνιο αντιμετωπίστηκε στην αρχή σαν ένα σοκ, μετά με βαθιά συγκίνηση και στη συνέχεια με οργή. Αυτά από πλευράς πολιτών. Από πλευράς κομμάτων, υπήρξε μια μερική μεν, αλλά έντεχνα διατυπωμένη πολιτική εκμετάλλευση της αυτοκτονίας, ενώ, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στους πολίτες της χώρας η άποψη κάποιων μεγαλοδημοσιογράφων ,(και ενός τζουτζέ, που βρήκε μια ραδιοφωνική εκπομπή για να παίξει, ) γι αυτή τη δημόσια αυτοχειρία του συμπολίτη μας. Η πράξη αυτή έχει βέβαια την ανθρώπινη διάστασή της , την κοινωνική και ασφαλώς την πολιτική, αφού σηματοδοτεί μια συνειδητή πολιτική πράξη με συγκεκριμένους αποδέκτες. Η πράξη αυτή του συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα, «σημαίνει» και μια νέα εποχή πολιτικής διαμαρτυρίας για όσους δεν έχουν άλλο τρόπο, λόγω ηλικίας, να αντιδράσουν , χτυπά την καμπάνα για όλους μας αλλά ταυτόχρονα οπλίζει τη θέληση για αντίδραση σε όσους μπορούν και θέλουν να το κάνουν, όσο, η αξία της δικαιοσύνης, μετουσιώνεται σε αδικία σε βάρος των μεσαίων και των αδύναμων, όσο οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, καλούνται ξανά και ξανά και ξανά, ως ήρωες με στολή ηλιθίου, να σώζουν την Ελλάδα, υπό τα βλέμματα και τα χαμόγελα ικανοποίησης των λύκων της ζωής μας, που πάντα επωφελούνταν από την απομύζηση των…ηρώων, παριστάνοντας και τους τιμητές της ανεξέλεγκτης διαφθοράς!!!!!!!! Ο Δημήτρης Χριστούλας, διαχειριζόμενος το θάνατό του με τον τρόπο αυτόν, τόνισε με τον πιο τραγικό τρόπο το συνεχιζόμενο αδιέξοδο ενός λαού.

Παραθέτω κάποιες απόψεις των δημοσιογράφων που σας προείπα, για να δείτε τι… κατάλαβαν αυτοί, από το συγκλονιστικό αυτό γεγονός, λίγα σχόλια δικά μου και στο τέλος θα κλείσω την ανάρτηση αυτή με την επιστολή που έδωσε στα Μ.Μ.Ε., η κόρη του αυτόχειρα.

«Να αυτοκτονήσει όσες φορές θέλει. Αλλά να το κάνει στο σπίτι του. Δεν μπορεί να παίζει τόσο προκλητικά με την κοινωνική ειρήνη…»

Ι. Πρετεντέρης

(Σημείωση δική μου) Μπα! Την κοινωνική ειρήνη υπερασπίζεστε κ.Πρετεντέρη ή την κοινωνική εξαθλίωση με μανδύα κοινωνικής ειρήνης;;; Ή μήπως θέλατε να αυτοκτονήσει ο συμπολίτης μας στο σπίτι του για να παρουσιασθεί ως συμπαθής καημένος, βολεύοντας έτσι τη διαπλεκόμενη μιντιακή εξουσία που πιστά υπηρετείτε;;;

«Η αυτοκτονία δείχνει πόσο είχαν καλομάθει μέχρι τώρα κάποιοι λαϊκιστές βολεμένοι σε παχυλές συντάξεις και σε πελατειακά προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων.

Π.Μανδραβέλης

(Σημείωση δική μου: Μέχρι τώρα συνηθίζεται …σε όλο τον κόσμο να σέβονται το νεκρό, ανεξάρτητα από το αν διαφωνεί κάποιος με το θάνατό του ή τις απόψεις του, αφού είναι ό,τι πιο άτιμο να χτυπάς ένα νεκρό. Άλλωστε αν ήταν λαϊκιστής δεν θα προέβαινε σε μια τέτοια πράξη, αφού ως γνωστόν, η πρώτη και μέγιστη αξία των λαϊκιστών είναι το τομαράκι! Κρίμα κ. Μανδραβέλη που ακυρώσατε την εκτίμηση που σας είχα. Δεν πειράζει όμως. Όλοι κάνουμε λάθη. Το ότι θα σας αποφεύγω από δω και πέρα, είναι το κέρδος του λάθους μου.

«Με την ενέργειά του προσέφερε στο ΣΥΡΙΖΑ και στους κουκουλοφόρους, αυτό που ήθελαν για να προκαλέσουν κοινωνική αναστάτωση…»

Α. Παπαχελάς

(Σημείωση δική μου:)Εδώ έχει διαλυθεί το σύμπαν κ. Παπαχελά! Η κοινωνία έχει γονατίσει οικονομικά και ηθικά. Εσείς ακόμα, μόνο για κοινωνική αναστάτωση μιλάτε; Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους κουκουλοφόρους, αυτοί, ευρισκόμενοι διαρκώς, σε ιδεολογική στύση ο ένας και σε ιδεοληπτική στύση ο άλλος, προκαλούν κοινωνική αναστάτωση όποτε γουστάρουν.. . Τον αυτόχειρα περίμεναν; Άλλωστε ο κ. Σαμαράς έσπευσε πρώτος να εκμεταλλευθεί πολιτικά την αυτοχειρία. Η αυτοκτονία αυτή κ. Παπαχελά ήταν η επανάσταση του ενός! Που θα επιδρά και σε βάθος χρόνου…Αλήθεια! Πότε ήπιατε καφέ τελευταία, με την Κοντολάιζα;;

«Σε αυτό το σημείο φτάνουν οι άνθρωποι όταν χειραγωγούνται από τους φαιοκόκκινους αγανακτισμένους. Ακόμα και το σημείωμα που άφησε, ξεχειλίζει από εμπάθεια…»

Τ.Μίχας

(Σημείωση δική μου:) Κάποτε κ. Μίχα, εμφανιζόσασταν ως «αιρετικός» δημοσιογράφος και πολέμιος κάθε ελληνικής ιδεοληψίας. Τώρα τι έγινε; Σας κάθισε ο λουκουμάς στο λαιμό; Οι άνθρωποι φτάνουν σ΄αυτό το σημείο, όταν σαπίζει το πολιτικό σύστημα, όταν σαπίζει η κρατική μηχανή, όταν ο κλέφτης αποτελεί ικανότητα, όταν η δημοκρατία μετουσιώνεται σε ασυδοσία, όταν η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι απούσα. Όταν λειτουργεί η δημοκρατία και η ευνομία, τότε, οι φαιοκόκκινοι, μπορούν να χειραγωγούν μόνο τον εαυτό τους. Τώρα, απλά εκμεταλλεύονται την κατάντια του λαού. Όσο για το νόημα της , της αυτοχειρίας, το προανέφερα σε άλλο συνάδελφό σας. Επωφεληθείτε.

«Οι οπαδοί του Σαντάμ και του Καντάφι, αρχίζουν τώρα και τις επιθέσεις αυτοκτονίας…»

Χ.Χωμενίδης

(Σημείωση δική μου:) Καλά το Χωμενίδη δεν χρειάζεται να τον λάβετε υπ’ όψη, αφού και στη πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή που συμμετέχει, η παπαρολογία του φορτίζει Αιολικό Πάρκο!!!

Επίλογος : Τη ζωή μας, δεν θέλουν να τη διαχειριζόμαστε εμείς . Τον θάνατό μας τον θέλουν light. Ο ποιητής μάς κοιτάζει κατάματα: : «Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ….»

Η επιστολή της κόρης του αυτόχειρα:

Το ιδιόχειρο σημείωμα του πατέρα μου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Σε όλη τη ζωή υπήρξε ένας αριστερός αγωνιστής, ένας ανιδιοτελής οραματιστής.

Η συγκεκριμένη πράξη του τέλους, είναι μια συνειδητή πολιτική πράξη, απολύτως συνεπής με όσα πίστευε και έπραττε όσο ζούσε. Στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, σκοτώνουν τα αυτονόητα.

Για κάποιους, για ΄΄ τα πεισματάρικα παιδιά της χίμαιρας, σε μια τέτοια κατάσταση, η αυτοκτονία μοιάζει αυτονόητη, όχι σα φυγή αλλά σαν κραυγή αφύπνισης.

Για το λόγο αυτό προσλαμβάνει ένα άλλο περιεχόμενο, αυτό το περιεχόμενο που τραγουδήσαμε παρέα για πρώτη φορά στη συναυλία του αγαπημένου μας Μίκη το 75, που τραγουδάγαμε πάντα στις δικές μας γιορτές και για τους δικούς μας νεκρούς. .. Κοιμήσου πατέρα, κι εγώ τραβάω στα αδέρφια μου και παίρνω τη φωνή σου.

Μόνο αυτό ονειρευόσουν για τους νέους και νομίζω τα κατάφερες.

Στο σημείο που έφυγες υπάρχει το σημείωμα, ενός νέου ΄΄ To όνομα του νεκρού σήμερα είναι Δημοκρατία..μα είμαστε 11 εκατομμύρια οι ζωντανοί και το όνομα μας είναι Αντίσταση΄
΄.

Εμμυ Χριστούλα



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος