Τρίτη, Αυγούστου 28, 2012

ΚΑΣΤΑΝΗ ΠΤΗΣΗ

 Φαίδωνα Θεοφίλου (από τη συλλογή "Επίμονο Θεώρημα"


Πουλί  αν ήμουν,

θα κατάπινα τη πτητική πορεία μου

χωνεύοντας  τη γαστρική υπεροψία του ιλίγγου.

Αν  ήμουν ψηλή  κολώνα ανάμεσα στις άλλες,

θα ντυνόμουν την παρουσία των περαστικών

να μη φαίνεται η  ασχήμια της ομοιομορφίας μου.

Σα  λουλούδι,

θα χαρτογραφούσα αρωματικά

τον εναέριο χώρο μου.

Σα μέλισσα,

θα παραβίαζα τον αρωματικό εναέριο χώρο.

Σαν πράσινος τρυφερός κορμός,

θα  έδειχνα τις χαρακιές  μου

από κοφτερό μαχαίρι…

Δεκέμβριος  αν  ήμουν,

θα  βύθιζα τα δάχτυλα

στα κόκκινα χρώματα του Αυγούστου.



2 σχόλια:

Σπυρος Δαρσινός είπε...

ΕΣΥ Μεγάλε μας Ποιητή ,και καλέ μου Φίλε,θα μεινεις αθάνατος.Μην μου πεις ότι ειμαι υπεβολικός γιατι κι αν προσγειώθηκα από την υπέροχη 'πτηση' σου τα πόδια μου δεν λενε να πατησουνε στη γη .

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος Δαρσινός

Σπυρέτο μου δεν σου λέω τίποτα. Χαμογελώ όμως με ικανοποίηση που σου αρέσουν οι γραφές μου, γνωριζοντας πως εσύ διαβαίνεις λέξη λέξη τα ποιήματα όταν σου αρέσουν και στην αισθαντικότητά τους και στο νόημά τους. Όμως ποτέ μου δεν φιλοδόξησα την υστεροφημία φίλε μου. Έχω απο καιρό απαλλαγεί από τέτοια φορτία προσδοκιών. Μου φτάνει να κάνω όμορφα εργόχειρα του γραπτού λόγου και σε ευχαριστώ από καρδιάς, όταν επισημαίνεις κάποια από αυτά.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος