Παρασκευή, Απριλίου 29, 2011

ΠΕΡΙ ΑΦΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΣΙΛΛΕΡ

ΠΕΡΙ ΑΦΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ



….Όπως είπα, ο ποιητής ή είναι φύση ή την ζητά.

Στην πρώτη περίπτωση είναι αφελής, στη δεύτερη συναισθηματικός.

Το ποιητικό πνεύμα είναι αθάνατο και δεν μπορεί να χαθεί από την ανθρωπότητα,

παρά μοναχά μαζί της και μαζί με τις καταβολές της ανθρωπιάς μπορεί να χαθεί.

Γιατί ακόμα κι αν ο άνθρωπος με την ελευθερία της φαντασίας και της διανοίας του ξεμακρύνει από την αθωότητα, την αλήθεια και την αναγκαιότητα της φύσης,

ωστόσο μένει μπροστά του ανοιχτό το μονοπάτι προς αυτήν, κι επιπλέον ένα ψυχόρμητο δυνατό κι ανεξάλειπτο, το ψυχόρμητο το ηθικό, τον ωθεί αδιάκοπα να ξαναγυρίσει κοντά της.

Ακριβώς με τούτο το ψυχόρμητο συγγενεύει στενότατα η ποιητική λειτουργία.

Για τούτο και δεν χάνεται μαζί με τη φυσική αθωότητα, παρά μονάχα ενεργοποιείται προς άλλη κατεύθυνση.

Μετάφραση Παναγιώτης Κονδύλης



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος