Σάββατο, Απριλίου 16, 2011

Α Π Λ Η Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ ΗΣ Φ Ι Λ Ο Σ Ο Φ Ι Α Σ



Ο Στράτος Λιακάτου, στο βιβλίο του

«ΑΠΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ»

αποστάζει τα νοήματα της φιλοσοφίας όπως αυτά αποτυπώθηκαν στην εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης, τα αποτιμά με αίσθημα και νου, δίνει συχνά τη δική του πνευματική διάσταση σ’ αυτά, τα τοποθετεί σε ποιητικό όχημα και τα κατευθύνει όχι μόνο προς τη σκέψη μας αλλά και στην καρδιά μας.

Ποτέ άλλοτε, η φιλοσοφία δεν συνοδεύτηκε από τον γλυκασμό της ψυχής για να μας προσεγγίσει. Ποτέ άλλοτε η φιλοσοφία δεν έγινε τόσο ερωτική, όσο στο βιβλίο αυτό του Στράτου Λιακάτου.

Με συγκίνηση σκύβω πάνω και μέσα στις σελίδες του βιβλίου και πάντα επανέρχομαι σ’ αυτό, ανακαλύπτοντας κάθε φορά, νέους ορίζοντες γνώσης, σκέψης και ακριβών αισθημάτων που αναδύονται μέσα από την απλότητα της φιλοσοφίας όπως ο Λιακάτου με σοφία και ανθρωπιά παρουσιάζει.

Το βιβλίο αυτό, είναι κατά τη γνώμη μου ένα Ευαγγέλιο φιλοσοφίας για κάθε υποψιασμένο αναγνώστη που θα μπορεί να αποθέσει τη δίψα του σ’ αυτό, να βρει πνευματική και ψυχική παρηγορία αλλά και να μεγαλώσει τη δίψα του για κάθε ειπωμένο και ανείπωτο…

Φαίδων Θεοφίλου


Παρακάτω δημοσιεύω την εισαγωγή του ίδιου του συγγραφέα στο βιβλίο του που μας αναλύει με τη μεγαλοπρέπεια της απλότητας τι είναι φιλοσοφία. Η απλότητα, αγαπητοί φίλοι, είναι ό,τι πιο δύσκολο, ιδίως για να διεξέλθεις τόσο σημαντικά και ενδιαφέροντα θέματα. Γιατί χρειάζεται βαθιά γνώση, ταλέντο, έρωτα με τη γλώσσα και το έσω πυρ του Δασκάλου. Κυκλοφορούν βέβαια σήμερα ουκ ολίγα βιβλία κάποιων ξένων συγγραφέων, που εξωραΐζοντας τη φιλοσοφία σε γραφικό ανάγνωσμα με ρομαντικές καλουλιές, εμπορεύονται τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των αναγνωστών, ιδίως μιας μεγάλης μερίδας των κυριών, χαϊδεύοντάς τους τ’ αυτιά και δίνοντάς τους μια ωραιοποιημένη γνώση που εμπεριέχει αυτά που θέλουν να ακούσουν, μετατρέποντας έτσι την ιερότητα της γνώσης σε κατεργασμένο τεχνητά προϊόν, που γίνεται για τους συγγραφείς αυτούς, το μέσον του πλουτισμού τους και για τους αναγνώστες το μέσον που θρέφει την αφέλειά τους και συνεπώς, του πνευματικού τους βολέματος αντί του πνευματικού τους ξυπνήματος.

Εδώ, έχουμε ένα σπουδαίο διανοούμενο: Το Στράτο Λιακάτου. Όσοι δεν τον γνωρίζουν, ας τον ανακαλύψουν.

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Στράτου Λιακάτου

Κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει από τα παιδιά. Σ’ αυτά εμμένει ακόμα, ανένδοτος ο άνθρωπος. Σας λέει λοιπόν, ένα πρωί το δικό σας παιδί:

-Όλα γεννιούνται και γίνονται από τον πηλό (οντολογία)

-Τα κατάλαβα, γιατί τα άγγιξα, τα ένιωσα, τα σκέφτηκα. (γνωσιολογία)

-Άρα θα πρέπει να ζούμε εύθραυστοι σαν πήλινοι (ηθική και πολιτική)

-Ακόμα θα πρέπει να τραγουδούμε σαν πήλινοι (αισθητική)

-Μόνο ο πηλός μένει αθάνατος και σ’ αυτόν επιστρέφει ο άνθρωπος (μεταφυσική)

Αυτή η παιδική απολογία μόνη

είναι η φιλοσοφία όλη.

Εκεί που το δικό σας καμάρι λέει απλά «πηλός»,

πείτε εσείς Θεός

Κενό

Ύλη

Φύση

Ιδέα

Πνεύμα

-ό,τι εσείς πιστεύετε-

Θα δείτε ότι παραμένετε στους παιδικούς πυλώνες, που γέννησαν όλους τους αιώνες της φιλοσοφίας.

Πάρτε τώρα έναν άνθρωπο φτωχό και απλό. Μόνο με το ότι ζει, κάτι πλάθει κάτι πράττει κάθε στιγμή. Για να εξακολουθεί να το κάνει αυτό, θέλει σκοπό. Οπότε νοηματοδοτεί το σύμπαν όλο, για να βρει το δικό του ρόλο. Ας πούμε ρωτεήστε τον γιατί ελεεί. Από γιατί σε γιατί, θα φτάσετε στον όποιο Θεό ή στο όποιο Κενό τον σκηνοθετεί.

Αυτή η απλοϊκή απολογία μόνη

είναι η φιλοσοφία όλη.

Τόσο η απολογία του παιδιού όσο και η απολογία του απλοϊκού,

από τη μια είναι Γνώση

και από την άλλη είναι Πίστη.

Και η Γνώση

μπορεί να έχει υπέρ της

μόνο τη Λογική

ενώ

η Πίστη

μπορεί να έχει υπέρ της

μόνο τη Ζωή.

Συνολικά: η φιλοσοφία

δεν είναι υπόθεση λίγων

εκλεκτική.

Όποιος

ανθρώπινα ζει

αυτός τη νοεί και τη νιώθει

την επιβεβαιώνει

με τη λογική του

και

την επαληθεύει με τη Ζωή του.

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΗΣ

Δημοσιεύω μόνο κάποια από τα ελεύθερα σχόλια του συγγραφέα με ποιητικό και κριτικό χαρακτήρα. Σχόλια που συνοδεύουν τις αναφορές και τις αναλύσεις του στη φιλοσοφία, σαν επιμύθια, για λόγους οικονομίας χώρου.

Αναξιμένης: πίστεψε…

ότι όλο

το συμπαντικό σκηνικό…

…είναι

το οδοιπορικό

μιας Πνοής…

…(Κάπως έτσι

νιώθει

και κάθε ποιητής.)

*

Αριστοτέλης: σε αντίθεση

με το δάσκαλό του

Πλάτωνα…

….που ήταν….

…αθλητικός

όμορφος

ερωτικός….

παραδίδεται

…«σμικρός

φαλακρός

τραυλός»…

…(ήταν

ό,τι ακριβώς…

….η Λογική

μπροστά

στην Ποίηση.)

*

Το σώμα μας

χαρακτηρίστηκε…

…από

τη φιλοσοφία…

…σήμα (Πλάτωνας)

σημασία (Μερλό Ποντί)

…ενώ…

από την επιστήμη…

…ωδή (S.R. Cajal)

ανάμεσα στα άστρα

η πιο πυκνή…

…(και πάντα

η γνώση το αποενοχοποιεί…

…και το μεταποιεί

σ’ αυτό που είναι_ αίνιγμα.)

*

Αριστοτέλης: Ο Θεός υπάρχει…

…για να κοιτάζει

τον εαυτό του…

…(και είμαστε

μέρος

του βλέμματός του….

όταν δακρύζει.)

*

Για να γαληνέψουν

γύμνωσαν…

…οι Επικούρειοι

το Θάνατο…

…οι Στωικοί

το Πάθος…

…οι Κυνικοί

το Ήθος…

…οι Σκεπτικοί

το Λάθος…

…(Φαινόταν ήδη

το γυμνό βάθος

σε όλα…

ερχόταν η άμπωτη.)

*

Ο Μαθηματικός Λογισμός

διαπερνά...

…τα Αισθητά (μέτρηση)

τα Αισθητικά (μέτρο)…

το Παράλογο (χαοτικά μαθηματικά)

το Λογικό (συμβολικά μαθηματικά)

το Πιθανό (κβαντικά μαθηματικά)

…τον Κόσμο (γεωμετρία βαρυτική)

το Θεό που πάντα γεωμετρεί)…

…και είναι ένας μύθος

κι ένα ήθος…

…σ’ όλη την ύλη

και

την ψυχή.

*

Καντ : ήτανε

τόσο λογικός…

…που

δεν ξέρω….

…αν ο όποιος Θεός

θα τον ήθελε να είναι

δικός του πιστός…

…(γιατί….

ο πρώτος λογικός

ήτανε ο Ιούδας…

-μετά

ο Θωμάς.)

*

Έγελος : η δεξιά του

κατέληξε

στο χιτλερισμό….

…ενώ

η αριστερά του

στο σταλινισμό…

…(και έτσι

το Πνεύμα

έμαθε…

πως

…εκτός

από την επίγνωση…

….υπάρχει

η απόγνωση.)

*

Μαρξ : θέλησε ο σοσιαλισμός του

να είναι επιστημονικός…

…δηλαδή Γνώση…

…(Όμως για να είναι κάτι Γνώση…

…πρέπει…

…να επιβεβαιώνεται πειραματικά

και

να εκφράζεται μαθηματικά…

…αλλιώς…

…αν

εκφράζεται ποιητικά

και

επιβεβαιώνεται μαρτυρικά…

…είναι Πίστη.)

*

Α. Σμιθ : πίστευε ότι…

…οι άνθρωποι είναι ηθικοί

και τους ενεθάρρυνε

να γίνουν Περιουσιαστές

-για το κοινό καλό…

…Κ. Μαρξ : πίστευε ότι…

…οι άνθρωποι είναι λογικοί

και τους ενεθάρρυνε

να γίνουν Εξουσιαστές

-για το κοινό καλό-

…(Ξέρετε

καλύτερο ορισμό

για την αφέλεια;)

*

Ρουσό : Φοβάμαι πάντα

ότι

δεν αμαρτάνω…

…κατά βάθος…

…(και είναι

αυτό ακριβώς

η αμαρτία…

-η έλλειψη του βάθους-

…καθώς

η κόλαση του καθενός

είναι Επίπεδη.)

*

Η παραδοχή…

…πως

ο φιλόσοφος

μπορεί να είναι…

…τοκογλύφος (Σενέκας)

μισάνθρωπος (Σοπενχάουερ)

ναζιστής (Χάιντεγκερ)…

…μεταποιεί

όλη τη φιλοσοφία…

…σε κενό λογισμό

σε κενό ειρμό.

*


Στράτος Λιακάτου -
E mail: liakatou@yahoo.com


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος