Παρασκευή, Φεβρουαρίου 04, 2011

Η ΤΟΨΗ ΜΟΥ




Σήμερα αργά το απόγευμα η γάτα μου η Τόψη

που ήταν ξαπλωμένη πάνω σε μια πολυθρόνα,

έβγαλε ξαφνικά μια κραυγή,

σαν ξεριζωμένο Αχχχχχχχχ ανθρώπου

που ζητάει βοήθεια.

Και μετά τέλος.

Σιγά-σιγά μετά το πρώτο σοκ,

άρχισα να αισθάνομαι πως τα πράγματα

μέσα και έξω μου, δεν θα ήταν πια ίδια.

Είναι που η καρδιά αποτιμά σε χρυσάφι τους συντρόφους της….

Αύριο που θα ξυπνήσω,

θα αισθάνομαι το ίδιο βάρος πάνω στα πόδια μου

κι ας μην είναι η Τόψη εκεί.

Ψευδαίσθηση;

Όχι.

Είναι που η αγάπη δεν παραιτείται…


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος