Πέμπτη, Απριλίου 22, 2010

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ

Εδώ θα αναρτώ πότε-πότε ποιήματα φίλων που θα επιλέγω προσωπικά. Έτσι ώστε να παρουσιάζω τις πιο καλές στιγμές από το έργο τους, αλλά και να συστεγαζόμαστε σε μια καλή παρέα που δεν τελειώνει. Οι πολύ γνωστοί και υπερβολικά προβεβλημένοι ποιητές, είναι, υποθέτω, παρόντες σε κάθε σπίτι και σε κάθε πολιτιστικό κέντρο των Δήμων που προγραμματίζει εκδηλώσεις με βαρύνουσα κουλτούρα. Εγώ θα σας γνωρίζω τους φίλους μου ποιητές που είτε μοιραστήκαμε ένα μέρος της ζωής μας είτε τους θεωρώ φίλους μου επειδή η ποίησή τους μας φέρνει κοντά. Φυσικά θα είμαι κι εγώ παρών με δικά μου ποιήματα στην παρέα και όσοι πιστοί προσέλθετε.

Φαίδων Θεοφίλου



Θανάση Βενέτη




Ο ΚΟΣΜΟΣ




Καθημερινά ανακαλύπτω ρωγμές


στο σώμα μου


Ο πατέρας που επέστρεψε


χωρίς ποτέ να εμφανιστεί.


Η μάνα που χάθηκε


χωρίς ποτέ να λείψει.


Η αδερφή που καπνός ήταν


και καπνός παρέμεινε.




Πέφτουν σοβάδες στα όνειρα


και υγρασία στα θεμέλια.




Το χάος στους αρμούς μου αυξάνεται


καθώς οι θάλασσες που πέρασα ξεράθηκαν


καθώς τα σύννεφα που ήπια


ξαναφάνηκαν.




Μένει η αγάπη:


χαμογελά- κι εκεί αρχίζει ο κόσμος


εκεί και τελειώνει.




Ένας κόσμος μικρός - σαν το σώμα μου.


Αόρατος - σαν τα δάκρυά μου.
















Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος