Παρασκευή, Ιανουαρίου 30, 2009

TΡΕΙΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ


Του Ποιητή - Στοχαστή Στράτου Λιακάτου*

Η κόλαση
είναι γεμάτη
προσαρμοσμένους…

…(Έχουν προπονηθεί από ΄δώ)…

…Οι απροσάρμοστοι
έχουν σταθεί…

…στην πόρτα
του Παράδεισου…

…και διαφωνούν
με το Θεό
για τις ποινές
στην Κόλαση…

…(με πρώτο
τον Φραγκίσκο
της Ασίζης.)



Σ’ ό,τι
κι αν δώσεις
νόημα…
…παίρνει αμέσως
νόημα
και το αντίθετό του…
…(Ας το θυμούνται…
…ένθεοι
και άθεοι.)



Συχνά παραπονιέται
ο ποιητής
πως επαναλαμβάνεται…

…(Σ’ αυτό τον πρόλαβαν
η νύχτα
και
η ήττα.)
_________________
*Ο Σ.Λ. Είναι φιλόλογος –ποιητής στοχαστής
από την Αγιάσο της Λέσβου,
αγαπητός φίλος, με τον οποίο
έχουμε μοναδικού ενδιαφέροντος συζητήσεις.
Εξέδωσε: 6 συλλογές σκέψεων
3 φιλοσοφικά έργα
και 2 ποιητικά μυθιστορήματα



Τετάρτη, Ιανουαρίου 28, 2009

ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΑΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Πριν από λίγες μέρες , έλαβα μια πρόσκληση που για κάποιους
μπορεί να είναι φυσιολογική, για μένα όμως ήταν Πρόσκληση - ΠΡΟΚΛΗΣΗ.
Πρόκειται για την εκδήλωση που οργανώθηκε προς τιμήν του Μητροπολίτη Μυτιλήνης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων από την εκλογή του, στο ξενοδοχείο PRESIDENT. Στην εκδήλωση λοιπόν αυτή:
1 ομιλητής θα κάνει την εισήγηση
5 ομιλητές θα κάνουν προσφωνήσεις
Η χορωδία της Φανερωμένης Χολαργού θα ψάλλει θρησκευτικούς ύμνους (Δοξάστε με)
Άλλος 1 ομιλητής θα κάνει παρουσίαση της προσωπικότητας και του έργου του Μητροπολίτη ( Το έργο και η προσωπικότητα δεν αναδεικνύονται μέσα από βίο και την πολιτεία ενός Ιεράρχη; )
Αντιφώνηση του Μητροπολίτη στα όσα δοξαστικά θα του πουν οι ομιλητές, υποθέτω με περισσή ταπεινοφροσύνη…
Στη συνέχεια: Τραγούδια της Μυτιλήνης από τη χορωδία Φανερωμένης Χολαργού
Κι ακόμα: (Για να μη νομίζετε πως τελειώσαμε…) Χοροί της Μυτιλήνης, από την χορευτική ομάδα του συλλόγου Πολυχνιατών Αθήνας.
Την εκδήλωση μαμούθ, (κι όποιος αντέξει) θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Στρατής Λιαρέλης. Για την εκδήλωση συστήθηκε βέβαια ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ .


Και τώρα οι απορίες:

Καλά οι πολιτικοί που έχουν ανάγκη να προβάλουν το όποιο έργο τους και τον εαυτό τους ώστε να θυμίσουν στους πολίτες πως πρέπει να τους ψηφίσουν.
Ένας Μητροπολίτης γιατί το έχει ανάγκη
;

Πως γίνεται ένας Μητροπολίτης να λειτουργεί με τους κανόνες προβολής και μάρκετινγκ , αντί με τις κατευθύνσεις Εκείνου που υπηρετεί;

Ίσως κάποιοι μου πουν ότι οι φίλοι του οργάνωσαν την εκδήλωση. Σωστά. Ο Μητροπολίτης δεν ήθελε μεγαλεία αλλά οι φίλοι του επέμεναν και τότε ο Μητροπολίτης υπέκυψε…Τι να κάνει ο άνθρωπος
;

Θα καταλάβαινα να ήθελε να γιορτάσει τα 20 χρόνια του διαθέτοντας το ποσό της δοξαστικής εκδήλωσης για το ίδρυμα ψυχασθενών «Η Θεομήτωρ» της Αγιάσου –Λέσβου. Εκείνο ντε, που όταν, επί προεδρίας του Μητροπολίτη μας, το επισκέφθηκε ο συνήγορος του πολίτη, το χαρακτήρισε «Αποθήκη ανθρώπων» Εκείνο λοιπόν το ίδρυμα με το οποίο τα βρετανικά Μ.Μ.Ε. ασχολούνταν επί εβδομάδες, διασύροντας δικαίως τη χώρα. Θα καταλάβαινα να έδινε το ποσό της δοξαστικής εκδήλωσης σε ένα κέντρο υποδοχής μεταναστών. Έτσι δεν θα γλύκαινε και θα αλάφραινε η ψυχή;
Ή αυτά είναι για τα κορόιδα τους πιστούς;

Αν ο Ιεράρχης αυτός και όσοι αποδέχονται την εκκοσμίκευση ως τρόπο ζωής πασπαλισμένο με life style, έτσι ώστε να μη ξεχωρίζουν στη κοινωνική τους συμπεριφορά, πολιτικοί, ιεράρχες και τεχνοκράτες, μήπως είναι ώρα να πληροφορηθούμε αν άλλαξε κάτι στην εκκλησία ή δεν μας πέφτει λόγος;
*
Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο, αν και σας βεβαιώνω θα μπορούσα και πολύ μάλιστα. Θα κλείσω απευθύνοντας στο Μητροπολίτη λίγες λέξεις από το «Αθωνικό Απόδειπνο» του Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου:
*
«Προχωρώ, σκύβω, σιωπώ, ακούω, σταυροκοπιέμαι, ευχαριστώ, παρακαλώ, μετανοώ, δοξάζω. Απορώ, και συλλογιέμαι, διδάσκομαι και μαθαίνω»
*
Αυτοί συντηρούν το πνεύμα της Ορθοδοξίας και του μυστικισμού της. Γιατί εσείς δυστυχώς κύριε Μητροπολίτα είστε ταυτισμένοι με μια άσχημη πλευρά της ανθρώπινης κοινωνίας:
Την εξουσία.
Πόσο γρήγορα συνηθίσαμε όλοι μας
το ξεστράτισμα, για ίσιο δρόμο…..



Κυριακή, Ιανουαρίου 25, 2009

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΗΛΙΟΣ


Του Σπύρου Δαρσινού*

Πρέπει να ήταν χάραμα όταν άκουσα το χτύπημα
στο παράθυρο.
Άνοιξα τα μάτια και είδα τον φρεσκόβγαλτο ήλιο,
ανάμεσα από τις γρίλιες , καταματωμένο
και μαζεμένο κουβάρι από την παγωνιά.
Σηκώθηκα βιαστικά και πλησίασα στο παράθυρο
"'Άνοιξε" μου φώναζε απέξω, «άνοιξε,
δεν βλέπεις ότι είμαι παγωμένος;»
Του άνοιξα με απορία. Δρασκέλισε μετά βίας το περβάζι
και μπήκε στο τέταρτο δωμάτιο.
Μα εσύ, του είπα έκπληκτος, είσαι ο ήλιος,
πώς μπορείς να κρυώνεις, είσαι το φως,
πώς μπορείς να ματώνεις ;
Έτσι νομίζεις; μου είπε τουρτουρίζοντας,
ότι δεν κρυώνει ο ήλιος, ότι δεν ματώνει το φως;
Ναι ,του είπα δειλά.
Μάθε λοιπόν, μου είπε θυμωμένος τώρα,
πως μόλις ξεκίνησα το πρωί έπεσα
επάνω στα σκοτωμένα και ακρωτηριασμένα
παιδιά της Γάζας , του Νταρφούρ, στα πεινασμένα
και βιασμένα παιδάκια της Ασίας και πάγωσα,
πάγωσα από τον πόνο τους...
Προσπάθησα να μπω μπροστά στις βολές των
πυραύλων και με ξέσκισαν, προσπάθησα να ζεστάνω
τις ψυχές των Εβραίων και με γάζωσαν
με τα πολυβόλα.
Προσπάθησα μετά να μπω στα συμβούλια των ισχυρών
γιά να τους παρακαλέσω
και είχαν αλεξίσφαιρα παράθυρα και
κλειστές ψυχές
Πέρασα και από την πατρίδα
που είναι η αγαπητικιά μου,
και καταμάτωσα
το σώμα μου στις σπασμένες τζαμαρίες,
έτρεξα να μπω στο άσυλο των ιδεών,
να φυλαχτώ και με κατάκαψαν με τις μολότοφ.
Όπως βλέπεις λοιπόν και ματώνει
το φως και παγώνει ο ήλιος,
μου είπε εξαντλημένος
αλλά και θυμωμένος μαζί.
Και εγώ τι μπορώ να κάνω;
γιατί ήρθες σε μένα;
τον ρώτησα με ολοφάνερη απορία.
Εσύ δεν είσαι ποιητής;
με ρώτησε κοιτάζοντας στα μάτια .
Ε, ναι, έτσι λένε μερικοί, είπα με σκυμμένο το κεφάλι.
Άκου να δεις, μου είπε αυστηρά, άσε τις ταπεινότητες
και βγες μπροστά, κάνε γροθιά το δικό σου φως.
Δεν ξέρω πως θα το κάνεις, εσύ ξέρεις.
Θέλεις με λυρικότητα; θέλεις με
ελκυστικότητα, θες με κραυγή, με φοβέρα ή οργή,
κάντο όμως γροθιά
και ρίχτο με δύναμη στα μάτια
τού κακού, να δουν όλοι τις φλέβες τού μίσους
πίσω απ’ την υποκρισία.
Κάντο, γιατί αν δεν το κάνεις και συνεχίζεις να
γράφεις για πλατανόφυλλα μαραμένα
και υπερήφανα καμπαναριά,
είσαι και συ συνένοχος των δολοφονιών.
Είχα χλομιάσει .Το είδε, μαλάκωσε κάπως το ύφος του,
κι ύστερα από λίγο μου είπε κουρασμένα:
"Άσε με να ξαπλώσω στο κρεβάτι και ξάπλωσε
και συ δίπλα μου να με ζεστάνεις.
Τον κοίταξα ,και κείνος βιάστηκε να
σκουπίσει δυό δάκρυα που κύλησαν
στις χλωμές παρειές του.
Σήκωσα το πάπλωμα και ξάπλωσε,
έπεσα δίπλα του, σε λίγο αποκοιμήθηκε,
αποκοιμήθηκα κι εγώ.
Οταν ξύπνησα είχε φύγει.
Άπλωσα το χέρι μου στη θέση του, ήταν ζεστή.
Ζεστάθηκε, σκέφτηκα με ανακούφιση.
Σηκώθηκα, και κοίταξα ασυναίσθητα
το δεξί μου χέρι και είδα τα δάχτυλά
μου σαν να ‘τανε αχτίδες.
Τα έσφιξα γροθιά.
Ναι , είπα δυνατά, πρέπει να κάνουμε γροθιά
το ΦΩΣ,
κι ανέβηκα αμέσως στο ανοιχτό παράθυρό μου
και το ‘πα άλλη μια φορά πιο
δυνατά στον ήλιο ...


*Ο Σπύρος Δαρσινός (Νέσβιλ Τενεσί ΗΠΑ)
είναι ποιητής
και Αρχιοινοχόος του Blog
"Θεός στο καφενείο"

Τετάρτη, Ιανουαρίου 21, 2009

ΣΑΛΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ


Τα αισθήματα σαλπάρουν
με το κορμί κατάρτι
για ποιάν αλήθεια απ' όλες;


Ταξιδεύουν τα αισθήματα
την ώρα που οι ψαράδες
απλώνουν και μαζεύουν την αλμυρή ζωή τους
όταν ανάερα στροβιλίζονται οι μυρωδιές
ρίγανης και γλυκάνισου...


Αιώνες τώρα κάποιοι
αφήνουν τα λιμάνια πίσω τους .
Άλλοι γιατί έτσι τα ΄φερε η ζωή
και μερικοί γιατί τους έπεφτε μικρός ο κόσμος ....



Όμως το βράδυ οι ψαράδες,
επιστρέφουν στο λιμάνι
όταν η μέρα εξαντλημένη
αδειάζει όλα της τα χρώματα
στην Ωραία Πύλη του ορίζοντα...


Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη

Κυριακή, Ιανουαρίου 18, 2009

ΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑ

Φ.Θεοφίλου
-Τα κόκκινα ρόδα-
---------------------
-Η προδοσία που χαμογελούσε-
----------------------
-Το καθαρό νερό-
----------------------
-Τα εγκλήματα της Σιωπής-
---------------------
-Τάγουρα στάχια-
--------------------------
-Η άφωνη Ειρήνη-
--------------------------
-Η φλυαρία της χλωροφύλλης-
--------------------------
-Η πείνα της Τεχνολογίας
---------------------------
-Τα μουσκεμένα όνειρα-
---------------------------
-Η επ-ανάσταση σε σκόνη-
----------------------------
-Ο παππούς της Αγάπης-
----------------------------
-Η συσκευασμένη βία-
----------------------------
-Τα δειλινά που δακρύζουν-
----------------------------
-Τα μετέωρα παιδικά γιατί-
----------------------------
-Οι κραδασμοί πάσης φύσεως-
-----------------------------
Α Ν Τ Ε Χ Ω



Πέμπτη, Ιανουαρίου 15, 2009

ΣΧΕΔΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Φαίδων Θεοφίλου
(Όταν η ποίηση αγαπάει την αίσθηση)


Θέλω να ξεσκεπάσω την αγάπη των δέντρων
που μας δίνουν καρπούς και φυλλορροούντα όνειρα.

*
Την περήφανη λεπτότητα τού αγέρα
Στο δωμάτιο της επιθυμίας μου να κλείσω.

*
Τον ολάνοιχτο δρόμο να σφραγίσω
με σταθερή περπατησιά.

*
Την έπαρση του σώματος
με τη χαρά της κίνησης να ζέψω,

*
βυζαίνοντας τη λευκότητα
των φρέσκων καρυδιών.

*
Των βουνών τις κορυφογραμμές
σε χάδι θα μπορούσα ν’ αντιγράψω.

*
Τη γύμνια ν’ ακουμπήσω στα βότσαλα
και μ’ αιχμηρήν αφή
τα αισθήματα να πλέξω.



Από το βιβλίο μου "Επίμονο Θεώρημα"
Oi δύο φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη

Τρίτη, Ιανουαρίου 13, 2009

TO ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΑΚΟ



Το "Σύγχρονο κακό κατά Γκίλαντ Άτζμον
*
Τα παρακάτω (πολύ ενδιαφέροντα) ειπώθηκαν από τον Ισραηλινό Γκίλαντ Ατζμον μουσικό της τζαζ, συγγραφέα, ελεύθερο στοχαστή και ακτιβιστή, που το Σάββατο θα πάρει μέρος στη γιορτή της τζαζ στο Μέγαρο Μουσικής. Ο Γκίλαντ Άτζμον γεννήθηκε στο Ισραήλ υπηρέτησε στο στρατό και πολέμησε στις αρχές της δεκαετίας του 80 στο πόλεμο με το Λίβανο. Σήμερα εξ αιτίας των απόψεών του είναι κόκκινο πανί για τους απανταχού συμπατριώτες του. Σπούδασε φιλοσοφία κι άρχισε να διδάσκει, αλλά κατέληξε ένας από τους πιο δημοφιλείς και τολμηρούς τζαζίστες της γενιάς του. Εδώ και χρόνια ο Άτζμον αυτοεξορίστηκε στο Λονδίνο. Δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή του στην παλαιστινιακή πλευρά, έχει επανειλημμένα προκαλέσει με τις αντί-σιωνιστικές του απόψεις, έχει επιτεθεί στους συμπατριώτες του διανοούμενους όπως ο Άμος Οζ. Όσο δε για το συγκρότημά του το ονόμασε «Orient House», παραπέμποντας στην Παλαιστινιακή Αρχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Στο παρελθόν τον έχουμε ακούσει στο «Xαφ Νόουτ» ενώ στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του «Οδηγός για μπερδεμένους», Εκδόσεις Εξάντας.
Είπε λοιπόν για το Σύγχρονο Κακό ο Ισραηλινός καλλιτέχνης και στοχαστής:

«Το σύγχρονο κακό» είναι ένα διανοουμενίστικο σύστημα που μας οδηγεί στο βασίλειο του «ανέκφραστου». Δηλαδή στη σιωπή. Θέλουμε να φωνάξουμε και κάτι πάντα μας περιορίζει, λέγοντας ότι η φωνή, δεν συνάδει με την ηθική.
«Σύγχρονο κακό» είναι η συνεχής κακοποίηση του παλαιστινιακού λαού, μέσα από εθνοκαθάρσεις. Δύο εκατομμύρια εξαθλιωμένοι άνθρωποι απομονωμένοι, που πεινάνε, βομβαρδίζονται και ο πλανήτης δεν λέει κουβέντα. Και δεν φταίει μόνο το Ισραήλ γι αυτή την κατάσταση. Είναι ο παγκόσμιος Εβραϊσμός που υποστηρίζει θεσμικά το Ισραήλ. Είναι και οι διάφοροι Γούλφοβιτς που μας οδήγησαν στο Ιράκ και μετέτρεψαν την Αμερική και τη Βρετανία, σε δύναμη πυρός του Ισραήλ.
*
Είναι επίσης όλος ο δυτικός κόσμος που δεν μπορεί να ορθώσει ανάστημα, παρ’ όλο που παρακολουθεί τη Γάζα να γίνεται σκόνη. Γενικότερα το «σύγχρονο κακό» καταλύει κάθε δικαίωμα κριτικής. Απλώς παρακολουθούμε το οικονομικό κραχ, την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς, τον Γκρίσπαν να παραμυθιάζει τους μικρομεσαίους Αμερικανούς, την απάτη των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων…Είμαστε κατεστραμμένοι άνθρωποι και φοβόμαστε ακόμα και να ψιθυρίσουμε την παντοδυναμία των σιωνιστών. Στο όνομα της ορθότητας, απέχουμε από την αλήθεια. Και το χειρότερο; Οι διαπιστώσεις μας, μάς ωθούν στη σιωπή.
*
Αυτολογοκρινόμαστε από φόβο μήπως και δεχτούμε τις επιπτώσεις. Γινόμαστε άθελά μας συνεργάτες των σιωνιστών. Λες και αγνοούμε ότι η μοίρα μας θα μπορούσε να είναι ίδια με των Παλαιστινίων. Για χάρη της πολιτικής ορθότητας και της φιλελεύθερης ιδεολογίας, χάσαμε τα βασικά ένστικτα της επιβίωσης. Όλα αυτά είναι για μένα το «σύγχρονο κακό» και δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι πολύ. Διότι ξέρω πως όταν αυτή η κατάσταση εκραγεί, κανείς μας δεν θα μπορεί να σταματήσει την παλίρροια της οργής».

(Από την συνέντευξή του στην Ματούλα Κουστένη – 7 Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ)

Σάββατο, Ιανουαρίου 10, 2009

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΣΧΕΔΙΟ


 Φαίδων Θεοφίλου

Σφιχτά βαστώ την ψυχή μου
ανάμεσα στις θύρες των ανέμων.
*
Τα έρημα νησιά περνώ στα δάχτυλα
και με το φως τους
ξεσκεπάζω τη γυμνή αυτονομία των τοίχων
που κάποτε ήταν σπίτια.
*
Τοίχοι που δε μαρτύρησαν ποτέ
ό,τι έγινε μέσα τους
και μ' απλωμένη την υγρή γαλήνη τους
στο σώμα,
δεν ικέτεψαν ούτ' ένα όνειρο.
*
Τα  γυμνωμένα τους λιθάρια,  ζευγαρωμένα με άστρα
κοιτάζονται κατάματα
όταν η νύχτα μισανοίγει τα χείλη της.
*
Στο χάραμα της μέρας,
μπάζει η ψυχή μου:
ουρανό...


Από το βιβλίο μου ΕΠΙΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΜΑ- εκδόσεις Θουκυδίδης-1986

Τετάρτη, Ιανουαρίου 07, 2009

ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ


Φαίδων Θεοφίλου

Οι σκέψεις που ακολουθούν δεν γράφτηκαν επειδή είμαι υπέρ των Παλαιστινίων ή κατά των Ισραηλινών. Αν γράφονταν γι αυτό, θα είχα αρχίσει λάθος. Θα είχε χάσει η σκέψη μου το δρόμο τής πραγματικότητας που ζούμε. Γράφονται όμως εξ’ αιτίας της αμετακίνητης θέσης και της αφοσίωσής μου στην ιδέα , ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη πατρίδα και στην ελευθερία. Γράφονται εξ αιτίας της άποψής μου ότι η ανθρωπότητα, μετά από τα εκατομμύρια νεκρών θυμάτων των τελευταίων πολέμων, θα έπρεπε κάτι να είχε μάθει, χωρίς να εξαιρούνται οι...Εβραίοι . Γράφονται επειδή πιστεύω ότι ως άνθρωποι, έχουμε την πνευματική επάρκεια ν’ αποφύγουμε κάθε πόλεμο. Γράφονται επειδή πιστεύω ότι το μέγιστο καθήκον όλων μας, (πολιτών και εξουσίας) είναι να προστατεύουμε την ανθρώπινη ζωή κι όχι να την κάνουμε στόχο βομβαρδισμών.
*************
Αντί γι αυτές τις ιδέες, που χιλιάδες φορές άνθισαν στην Ιστορία των κρατών της ανθρωπότητας αλλά ποτέ δεν κάρπισαν σταθερά και μόνιμα, βρισκόμαστε μπροστά σε σκηνές τρόμου και φρίκης, με θύματα κυρίως αθώα παιδιά, θύματα των ανηλεών βομβαρδισμών των Ισραηλινών στην λωρίδα της Γάζας.
Σκηνές που δύσκολα μπορεί κάποιος να αντέξει χωρίς να οργισθεί, χωρίς να δακρύσει χωρίς να σκεφθεί : Ως πότε; Από τη μια ο Δαυίδ (Παλαιστίνιοι) κι .απ’ την άλλη ο Γολιάθ (Ισραηλινοί).
**************
Εκεί που σήμερα έχουν κράτος οι Ισραηλινοί, κατοικούσαν οι Παλαιστίνιοι που το 1948 εκδιώχθηκαν για να ιδρυθεί το κράτος του Ισραήλ με πρωτοβουλία της Μεγάλης (τότε) μικρής (σήμερα) Βρετανίας. Οι Παλαιστίνιοι κατέφυγαν μετά τον διωγμό τους στις ακτές της λωρίδας της Γάζας. Σήμερα η λωρίδα της Γάζας, θυμίζει στους Ισραηλινούς, πως πριν από 60 χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τη γη τους και στριμώχτηκαν σε λίγα τ. χιλιόμετρα καταδικασμένοι στη φτώχια, στη πείνα, και στο σκοτάδι, από τις κυρώσεις που επέβαλε η Δύση. Τότε κανείς δεν αντέδρασε γι αυτή τη γκανγκστερική αυθαιρεσία. Σήμερα όμως όλος ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος θα πρέπει ν’ αρχίσει ν’ ανησυχεί όσο ποτέ.
Γιατί; Επειδή πέρα απ’ το ότι πρέπει να αποκατασταθεί το δίκιο των Παλαιστινίων για πατρίδα και ελευθερία, όσο θα συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα των Ισραηλινών με τις ευλογίες των Η.Π.Α. και της Μικρής Βρετανίας, τόσο θα συσπειρώνει τα Αραβικά κράτη με τις όποιες αλυσιδωτές αντιδράσεις τους αλλά κυρίως θα αναζωπυρώσει τον ισλαμικό φανατισμό και την τρομοκρατία. Και μετά θα μιλούν τα Αμερικανάκια με τους υπηρέτες τους Βρετανούς, για την κατάρα της τρομοκρατίας που οι ίδιοι θα έχουν προκαλέσει… Και επιτέλους: Δε μπορεί ολόκληρη η ανθρωπότητα να χορεύει στη μουσική που παίζει το Ισραήλ…Έλεος!
*****************
Αυτός ο λαός (οι Εβραίοι) που υπήρξε θύμα ενός ολοκαυτώματος, πραγματοποιεί σήμερα ένα ολοκαύτωμα σε βάρος των Παλαιστινίων. Αυτός ο λαός που σύρθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους αερίων, εφαρμόζει σήμερα πολιτική συλλογικής τιμωρίας, που εφήρμοζε ο Χίτλερ και τα στρατεύματά του.!!!
Που σήμαινε ότι αν οι αντάρτες μιας κατεχόμενης χώρας, σκότωναν έναν Γερμανό στρατιώτη, τότε οι Ναζί εκτελούσαν τους άντρες ενός ολόκληρου χωριού και το παρέδιδαν στη φωτιά. Τόσα πολλά έμαθαν λοιπόν οι Εβραίοι απ’ τους Ναζί, ώστε δεν απέχουν και πολύ από το να μεταβληθούν σε εχθρούς της ανθρωπότητας…
*******************
Σήμερα, χωρίς καμιά καθυστέρηση, πρέπει η διεθνής κοινότητα, χωρίς ευχολόγια και διπλωματικούς ελιγμούς , να απαιτήσει και να επιβάλλει λύση ώστε να κλείσει επιτέλους την επί δεκαετίες αιμορραγούσα πληγή που αν αφεθεί, θα γίνει και πληγή όλης της ανθρωπότητας…











Σάββατο, Ιανουαρίου 03, 2009

Ο ΜΕΓΑΣ ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, μέσα σε λίγα λόγια


Φαίδων Θεοφίλου
Όταν κοιτάζω τον ουράνιο θόλο με τ' άστρα
δεν σκέπτομαι όπως ο αγαπημένος ποιητής
Τάσος Λειβαδίτης,
ότι δεν θα προλάβω.
Μου αρκεί που χάνομαι στον ουράνιο θόλο και εντάσσομαι μέσα του,
με την ίδια ευκολία που φεύγω από αυτόν
και δεν εντάσσομαι πουθενά.
Τι θα πει δεν θα προλάβω;
Αν έχω αισθανθεί, αν έχω σκεφθεί,
γευτεί, ρεμβάσει, ερωτευτεί,
αν έχω φυτέψει ένα δέντρο,
αν έχω γράψει ένα ποίημα,
αν έχει ζευγαρώσει το πνεύμα μου με την ελευθερία,
θα έχω προλάβει…
Κι όπως λέει ο «Τρόφιμος» στο ομώνυμο βιβλίο μου:
«Θα πεθάνω από Έρωτα που δεν ξέρω πού απευθύνεται!»
Αυτός είναι και ο Μεγάλος Έρωτας,
ο διάχυτος στη Ζωή,
ο μη Εστιασμένος,
ο πανταχού Παρών.
Ένας Έρωτας Μεγάλος,
που μπορεί να φιλοδοξεί, όταν έρθει η ώρα,
πως ο Θάνατος θα είναι αντάξιός του…
Δεν ξέρω αν στη ζωή μου έχει λόγο η Μοίρα.
Ξέρω όμως ότι εγώ έχω Λόγο γι αυτήν,
ερήμην της μοίρας.
Κι αν κάποτε δεν θα μπορώ
να έχω Λόγο για τη ζωή μου,
θ αφήσω τη Μοίρα να κάνει τη δουλειά της,
κι εγώ θα κρεμάσω το πουκάμισό μου
στη μια άκρη της μύτης του φεγγαριού 2 ημερών…




Πέμπτη, Ιανουαρίου 01, 2009

O ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ ΚΙΜΩΝ ΕΓΡΑΨΕ:







Από τον φίλο Κίμωνα που είναι Δάσκαλος της Γιόγκα, έλαβα αυτό το σημείωμα
που μας λέει ενδιαφέροντα πράγματα και μας προτείνει κάποιους συνδέσμους στο YOU TUBE όπου θα βρούμε ένα θαυμάσιο τραγούδι με απλούς στίχους που μοιάζουν με προσευχή και συνοδεύεται με φωτογραφίες που εναλλάσσονται συνεχώς συνδυάζοντας μουσική εικόνα και στίχο. Ιδού λοιπόν τι γράφει ο Κίμων:



Eυτυχισμένος ο καινούριος χρόνος. Σας εύχομαι τη χαρά και την ικανοποίηση που πηγάζουν από την έμπνευση.
Τις τελευταίες μέρες έβαλα internet κι έχω παίξει λίγο στο Γιούτιουμπ. Σας στέλνω τα links για κάποια εμπνευστικά βιντεάκια που βρήκα εκεί.
Τα πρώτα τρία, που θα πρέπει κανείς να τα δει με τη σειρά που στέλνονται (γιατί το πρώτο αναγράφει στην οθόνη τα λόγια) είναι ένα τραγούδι του Kees Kraayenoord με τίτλο «Θεέ του φεγγαριού και των αστεριών». Η μουσική είναι πολύ όμορφη, τα λόγια απίθανα σοφά και ο τρόπος που τα λόγια συνδιάζονται με τις φωτογραφίες είναι ακέραια καλλιτεχνικός. Ένα πραγματικό έργο τέχνης. Το νόημα των στίχων είναι περίπου αυτό: πως ο Θεός δεν είναι ο καλός Θεός, αλλά ο Θεός των αντιθέσεων, ο Θεός και ο διάβολος του κόσμου μας. Και πως οι αντιθέσεις υπερβαίνονται μέσα στην παράλογη αγάπη μας για το Θεό, καθώς ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε τα «τρένα τρόμου» αυτής της ζωής.
Το τέταρτο βιντεάκι σχετίζεται με το βιβλίο του ελληνοαμερικανού Κώστα Δερβένη «Ο Άρχοντας των Κεραυνών» (εκδόσεις Κέδρος), το οποίο περιγράφει τη ζωή και τα θαύματα του ενεργειακού θεραπευτή και δασκάλου του Κουνγκ Φου Τζων Τσανγκ. Ο Τζων Τσανγκ έγινε διάσημος μέσω του ντοκιμαντέρ Ο Κύκλος της Φωτιάς (Ring of Fire), που προβλήθηκε το 1988 σε τριάντα χώρες. Το ντοκιμαντέρ δείχνει τον Τζων Τσανγκ να θεραπεύει με τη δύναμη της συγκέντρωσής του αρρώστους και να ανάβει φωτιά (με την ίδια αυτή συγκέντρωση) σε μια εφημερίδα, μεταξύ άλλων. Εκτός από αυτά, το βίντεο που σας στέλνω δείχνει τη ζούγκλα στην οποία ο δάσκαλος έκανε απομόνωση και διαλογισμό και τον παρουσιάζει να αναφέρεται σε τωρινές συνομιλίες του με τον πνευματικό του δάσκαλο, προ πολλού νεκρό. Το βιβλίο του Κώστα Δερβένη με εντυπωσίασε γιατί κατόρθωσε να υπερκεράσει την έμφυτη απέχθεια που νιώθω προς τις πολεμικές τέχνες και να με κάνει να αντιληφθώ τα ευεργετήματα που μπορεί να προσφέρει μια ζωή που οικοδομείται σταθερά και επίμονα πάνω σε υψηλά ιδεώδη.
Με ευχές, και πάλι, για χαρά και ευτυχία,
Κίμων


http://www.youtube.com/watch?v=7YiBrGocHhI (τραγούδι εκδοχή 1)
http://www.youtube.com/watch?v=mbcLArwrtN8 (τραγούδι εκδοχή 2)
http://www.youtube.com/watch?v=_alyyRqh61M (τραγούδι εκδοχή 3)
http://www.youtube.com/watch?v=RAAB0dbc3Es&feature=related (ντοκυμαντέρ)


PS. Η διαφορά ανάμεσα στα τρία πρώτα demo που σας στέλνω είναι οι φωτογραφίες, δηλαδή διαφορετικές φωτογραφίες συνοδεύουν τους στίχους στην κάθε περίπτωση. Το τραγούδι είναι το ίδιο. Στο internet βρίσκεις και άλλα τέτοια demo που ο τραγουδιστής έφτιαξε για το συγκεκριμένο τραγούδι. Κατά τη γνώμη μου το πιο πετυχημένο είναι το δεύτερο (που όμως δεν αναγράφει τα λόγια), ωστόσο και τα τρία είναι πετυχημένα..
Αν και τα λόγια είναι απλά, για τη μεγαλύτερη διευκόλυνσή σας τα αναπαράγω εδώ με μια πρόχειρη δική μου μετάφραση.


---------
God of the moon and stars (Θεέ του φεγγαριού και των αστεριών)
God of the gays and singles' bars (Θεέ των ομοφυλόφυλων και των μπαρ όπου πηγαίνουν άνθρωποι που θέλουν να 'ναι μόνοι)
God of the fragile hearts we are (Θεέ των εύθραυστων καρδιών οι οποίες είμαστε)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our history (Θεέ της ιστορίας μας)
God of the future that will be (Θεέ του μέλλοντος που πρόκειται να έρθει)
What will you make of me? (Τι θα με κάνεις / Πού θα με οδηγήσεις;)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the meek and mild (Θεέ των ήπιων και των πράων) (meak μπορεί να σημαίνει ήπιος, πράος, πειθήνιος ή άτολμος, ανάλογα με τα συμφραζόμενα)
God of the reckless and the wild (Θεέ των απερίσκεπτων και των άγριων) (reckless μπορεί να σημαίνει απρόσεχτος, αδιάφορος, απερίσκεπτος και άμυαλος, ανάλογα με τα συμφραζόμενα)
God of the unreconciled (Θεέ των ασυμφιλίωτων)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our life and death (Θεέ της ζωής και του θανάτου μας)
God of our secrets unconfessed (Θεέ των ανομολόγητων μυστικών μας)
God of our every breath (Θεέ της κάθε αναπνοής μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the rich and poor (Θεέ των πλουσίων και των φτωχών)
God of the princess and the whore (Θεέ της πριγκηποπούλας και της πόρνης)
God of the ever-open door (Θεέ της αιώνια ανοιχτής πύλης)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the unborne child (Θεέ του αγέννητου παιδιού)
God of the pure and undefiled (Θεέ των αγνών και ακηλίδωτων)
God of the pimp and pedophile (Θεέ του νταβά και του παιδόφιλου)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the war and peace (Θεέ του πολέμου και της ειρήνης)
God of the junkee and the priest (Θεέ του ναρκωμανή και του ιερωμένου)
God of the greatest and the least (Θεέ των πιο σπουδαίων και των απόλυτα μηδαμινών)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the refugee (Θεέ του πρόσφυγα)
God of the prisoner and the free (Θεέ του φυλακισμένου και του ελεύθερου)
God of our doubt and certainty (Θεέ της βεβαιότητας και των αμφιβολιών μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our joy and grief (Θεέ της χαράς και της θλίψης μας)
God of the lawyer and the thief (Θεέ του δικηγόρου και του ληστή)
God of our faith and unbelief (Θεέ της πίστης και της δυσπιστίας μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the wounds we bear (Θεέ των πληγών που φέρουμε μαζί μας)
God of the deepest dreams we share (Θεέ των βαθύτερων ονείρων που μοιραζόμαστε)
God of our unspoken prayer (Θεέ της άδηλης προσευχής μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of a world that's lost (Θεέ ενός κόσμου χαμένου)
God of the lonely cross (Θεέ του μοναχικού σταυρού)
God who has come to us (Θεέ που ήρθες σε μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)


(Η επόμενη ατάκα εμφανίζεται απλά στην οθόνη όταν το τραγούδι έχει τελειώσει):
Remember, Jesus loves the people you hate (Θυμήσου, ο Ιησούς αγαπά τους ανθρώπους που μισείς)


















Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος